Miód nie jest też jednoznacznie pomarańczowy ani czerwony, czy brązowy. Stosunkowo dobrym określeniem wydaje się być barwa bursztynowa, która zawiera w sobie rozmaite niuanse i głębię, charakterystyczne dla tego szlachetnego surowca. Płynny, nektarowy miód jest niczym roztopione bursztyny – równie cenny i naturalny jak one. Nie zapominajmy jednak, że w powszechnym użyciu funkcjonuje także barwa miodowa, czyli specyficzny, ciepły odcień koloru żółtego, z niewielką domieszką tonów pomarańczowych oraz brązowych. Ta nazwa koloru zainspirowana jest właśnie nieoczywistym odcieniem naturalnego miodu i nierzadko bywa niezastąpiona w określaniu barwnych niuansów w świecie mody. Ale nie tylko tam - w ostatnim czasie hitem salonów fryzjerskich stał się miodowy blond, czyli kolor balansujący pomiędzy klasycznym blondem a bardzo jasnym brązem.
Tak więc – najprościej stwierdzić, że miód jest miodowy… Ale znów nie do końca. Kolor miodu zależy bowiem od jego składu, pory zbioru i rodzaju. Najpopularniejsze miody, takie jak lipowy czy wielokwiatowy rzeczywiście są koloru niemal idealnie miodowego, przynajmniej zanim nie ulegną krystalizacji. Wówczas nabierają tonów żółto-pomarańczowych i brunatnych.
Miód rzepakowy z kolei bardzo szybko zamienia swój niezwykle jasny, słomkowy kolor na odcień bliski lekko złamanej bieli. Dzieje się tak dzięki wyjątkowo szybkiej krystalizacji, która nadaje mu kremową konsystencję.
Miód gryczany to już zupełnie inna, kolorystyczna bajka. W stanie płynnym ma on odcień ciemno-herbaciany do brunatnego. Gdy tylko skrystalizuje, jest po prostu dośc ciemno-brązowy.
Miody spadziowe również wyróżniają się charakterystyczną, ciemno-brązową barwą. Czasem pojawia się w nich delikatna nuta zieleni lub szarości, co sprawia, że wydają się być zanieczyszczone. Ale to tylko złudzenie. Po skrystalizowaniu miód spadziowy staje się nieco jaśniejszy.
Ciekawy odcień wyróżnia z kolei miód wrzosowy, wpadający w postaci płynnej w brunatną barwę z wyraźnie ciepłymi tonami. Po krystalizacji miód ten staje się ciemnopomarańczowy.
Jak więc jest naprawdę z kolorem miodu? Bardzo różnie…
Inaczej niż w przypadku jogurtów, zima jest idealną porą na spożywanie tych zbóż, właśnie w postaci rozgrzewających owsianek, do których można wykorzystać zarówno płatki owsiane jak i jęczmienne. Ziarna tych zbóż zawierają beta-glukan (który w przewodzie pokarmowym przyjmuje konsystencję żelu, wyściełając śluzówkę przewodu pokarmowego i tworząc swojego rodzaju „opatrunek”. Spowalnia przyswajanie cukrów i wzmacnia układ odpornościowy - tu znajdziesz 
Cytrusy są powszechnie kojarzone z dużą zawartością witaminy C. Pomarańcze, grejpfruty oraz cytryny zawierają znaczne ilości tej witaminy, która wspomaga system immunologiczny podczas przeziębienia i grypy. Dodatkowo, cytrusy zawierają również bioflawonoidy, uszczelniające ścianki naczyń krwionośnych, a w czasie infekcji działające przeciwzapalnie i wspomagające działanie witaminy C.
Z witaminą C kojarzone są przede wszystkim cytrusy. Okazuje się jednak, że papryka, a zwłaszcza jej czerwona odmiana, zawiera dwukrotnie więcej tej cennej witaminy niż wszystkie cytrusy. Jest również bogatym źródłem beta-karotenu, pomagającego zachować zdrową skórę, która również cierpi w kontakcie z zimowymi warunkami.
Brokuły to nie tylko "superfood" (nieprzetworzona żywność pochodzenia naturalnego, bogata w składniki odżywcze, których ilość i właściwości działają korzystnie na organizm człowieka - Wikipedia), ale również warzywo niezwykle poprawiające naszą odporność. Naładowane witaminami A, C, D oraz E (naturalny przeciwutleniacz), brokuły stymulują układ nerwowy i odpornościowy, a także zwalczają bakterie Helicobacter pylori, odpowiedzialne z powstawanie wrzody żołądka.
Herbaty, zarówno zielona jak i czarna, pełne są flawonoidów, czyli cennych przeciwutleniaczy. Przy tym, zielona herbata zawiera spore ilości Galusan epigallokatechiny (EGCG) (związek z grupy flawonoidów [...] 100 razy silniejszy niż witamina C i 25 razy silniejszy niż witamina E - 
Miód jest przepyszny i chyba nikogo nie trzeba namawiać do wprowadzenia go do diety. Posiada on silne właściwości prozdrowotne - duże znaczenie mają tu enzymy pochodzące z gruczołów ślinowych owadów, apidycyna oraz inhibina, czyli naturalne antybiotyki, działające na gronkowce i paciorkowce. Miód zawiera też nadtlenek wodoru o silnych właściwościach bakteriostatycznych oraz duże ilości mikroelementów: potas, magnez, wapń, żelazo, chlor, fosfor i mangan oraz witamin: A, B1, B2, B6, B12, C, kwas foliowy i biotynę.
Kiełki kojarzymy głównie z kuchniami wschodu, a sami tak rzadko wykorzystujemy w kuchni. A to błąd, bo jest to istna fontanna zdrowia. Zawierają moc witamin i mikroelementów: wit. A, B1, B2, B3, B5, B6, B9, C, E oraz potas, magnez, wapń, żelazo, fosfor, selen, mangan, jod, miedź krzem, cynk i molobden. Żeby tego było mało, są również dobrym źródłem błonnika, regulującego pracę układu trawiennego. Zawierają wszystko, czego potrzebuje nasz organizm, tylko kilkudziesięciokrotnie bardziej skondensowane i łatwo przyswajalne. Przy tym wszystkim są bardzo niskokaloryczne.
Czosnek, dla odmiany, można znaleźć we wszystkich kuchniach świata. Od wieków jest znany i stosowany jako naturalny i bardzo silny antybiotyk. Zawiera allicynę, która wykazuje silnie działanie bakterio- i grzybobójcze, a także spowalnia rozmnażanie się wirusów. Dodatkowo, obniża poziom złego cholesterolu (LDL), reguluje ciśnienie krwi oraz zmniejsza ryzyko wystąpienia zakrzepów i udaru mózgu.
Imbir ma bardzo wyrazisty, palący i lekko gorzkawy smak oraz intensywny, słodkawy i lekko cytrynowy aromat. Uznawany jest za najstarszą roślinę leczniczą. Wykazuje silne właściwości rozgrzewające i wzmagające krążenie krwi. Zalecany jest osobom z tendencją do zimnych kończyn (dłonie, stopy) oraz bladą cerą. Zawiera witaminy B1, B2, C oraz mikroelementy: wapń, fosfor, żelazo i potas. Korzeń imbiru zalecany jest w przeziębieniach, wymiotach, biegunce, kaszlu, zatruciach pokarmowych i niestrawności. Wykazuje również działanie napotne.
Właściwości zdrowotne cynamonu znane są od wieków. Podawano go jako lekarstwo na poprawę krążenia, podczas problemów trawiennych czy w bólach mięśniowych i menstruacyjnych. Był również wykorzystywany w higienie jamy ustnej.
Ta gorzka, intensywnie żółta przyprawa to kluczowy składnik przyprawy curry oraz tajskich sosów curry. Ma aromatyczny, lekko gorzkawy smak i wykorzystywana jest głównie w postaci proszku. Stosowany od dawna jako środek przeciwzapalny oraz w leczeniu kości i stawów. Wspomaga gojeni się ran i obniża poziom cholesterolu. Wykazuje działanie antynowotworowe i stymulujące układ immunologiczny - kurkuma jest do ośmiu razy silniejsza niż witamina C.