Czy marchewka to zioło?
Czym są zioła? Wiele jest definicji. Najszersza określa ziołami wszystkie rośliny, których właściwości można wykorzystać. W tym zakresie mieściłyby się jednak również jadalne warzywa i owoce. Słownik Oksfordzki określa ziołami rośliny, których liście lub łodygi i liście są stosowane w medycynie albo wykorzystywane dla ich aromatu i smaku. Warto też wspomnieć o ziołach, które wprawdzie mają wpływ na metabolizm człowieka lecz zaliczane są do roślin trujących. Wyłania się więc podział ziół na:
* Lecznicze
* Przyprawy
* Trujące
Lecznicze właściwości niektórych ziół:
Aloes
Wykorzystywane są liście aloesu lub uzyskany z nich sok. Aloes ma właściwości przeczyszczające, poprawia przemianę materii , wzmacnia. Stosowany wewnętrznie przyśpiesza gojenie ran. Aloes jest składnikiem wielu środków wspomagających odchudzanie i oczyszczanie organizmu.
Babka lancetowata
Stosowana przy chorobach gardła. Ma działanie wykrztuśnie i przeciwzapalne. Sok może też być używane przy przewlekłej chrypce, np. u palaczy. Babka to także popularny środek przyśpieszający gojenie ran.
Bazylia
Znana przede wszystkim jako przyprawa. Zawarte w bazylii olejki eteryczne mają działanie wykrztuśnie. Bazylię stosuje się też jako środek pobudzający apetyt i regulujący trawienie.
Bez Czarny
W lecznictwie stosuje się kwiaty i owoce. Zawarte w nich substancje mają działanie moczopędne i wzmacniają naczynia krwionośne. Owoce działają napotnie i łagodnie przeczyszczają. Napar z czarnego bzu może też być stosowany zewnętrznie do przemywania oczu, pomaga w likwidacji stanów zapalnych.
Czosnek pospolity
Popularna przyprawa o wielu właściwościach leczniczych. Działa jak łagodny antybiotyk, ma właściwości przeciwbakteryjne i antygrzybicze. Reguluje pracę przewodu pokarmowego, zwiększając ilość wydzielanego soku żołądkowego. Obniża gorączkę i ciśnienie krwi, przeciwdziała zakrzepom i redukuje zapalenia.
Dziurawiec
Ma działanie bakteriobójcze; może być stosowany zewnętrznie do dezynfekcji. Jest składnikiem leków zwalczających łagodne objawy depresji; dziurawiec działa na poprawę samopoczucia, zmniejsza migrenowe bole głowy i bezsenność. Stosowanie dziurawca wymaga ostrożności, bo zwiększa on wrażliwość na słońce.
Kminek zwyczajny
Ma właściwości przeciwskurczowe, łagodzi bóle menstruacyjne. Reguluje też działanie układu trawiennego. Kminek stosowany jest także przy chorobach gardła, ma działanie wykrztuśne i przeciwzapalne.
Mięta
Mięta stosowana jest jako przyprawa. Napar korzystnie wpływa na układ trawienny, pobudza wydzielanie soku żołądkowego i żółci w wątrobie. Ma też działanie antyseptyczne, zarówno w zastosowaniu wewnętrznym jak i zewnętrznym.
Nawłoć
Działa przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie, wzmacnia naczynia krwionośne. Napar jest stosowany przy leczeniu zapalenia pęcherza moczowego. W zewnętrznym stosowaniu nawłoć przyspiesza gojenie się ran; napar jest stosowany do przemywania wrzodów i zmian skórnych.
Rumianek
Popularna roślina o wielu zastosowaniach. Ma właściwości przeciwzapalne i przeciwskurczowe. Wpływa łagodząco na bóle żołądka. Ma również działanie przeciwalergiczne. Zewnętrznie używany do przemywania owrzodzeń; działa łagodząco.
Podbiał pospolity
Ma przede wszystkim działanie wykrztuśne; jest stosowany przy chorobach układu oddechowego. Ma zastosowanie także w schorzeniach nerek i pęcherza. Zewnętrznie może być używany do przemywania skóry; ma właściwości pielęgnacyjne, pomaga likwidować przebarwienia.
Wrzos zwyczajny
Ma działanie przeciwzapalne, moczopędne i uspokajające. Stosuje się je przy schorzeniach dróg moczowych, chorobach nerek i przewodu pokarmowego.
wtorek, 31 sierpnia 2021
Zioła - naturalne metody na zdrowie i urodę
Kurkuma - kwiat i przyprawa
Aby ją otrzymać młode kłącza parzy się wrzątkiem, a następnie suszy na słońcu. Później usuwa się z nich skórkę, a resztę mieli się na drobny proszek. Na wschodzie kurkuma jest popularną przyprawą do fasoli czy soczewicy. Na zachodzie stosuje się ją do potraw z drobiu, wątróbki, krabów, omletów, serów, sałatek, a także do ryżu, który zdecydowanie lepiej wtedy smakuje. Ponadto kurkuma wchodzi w skład popularnej przyprawy Curry, sosu Worchester i wielu gatunków musztardy.
Smaczna i zdrowa kurkuma zdobyła tez uznanie jako środek rozkurczowy i bakteriobójczy. Współcześnie prowadzone badania wykazały, że związki zawarte w kłączu kurkumy długiej działają leczniczo w przypadku reumatyzmu, chorób serca i wątroby. Pomagają w walce z otyłością, obniżają poziom cholesterolu, a czasami hamują nawet rozwój komórek nowotworowych. Dlatego ten gatunek kurkumy wchodzi w skład wielu mieszanek ziołowych, jako lek żółciopędny czy działający osłonowo na wątrobę.
Dziko rosnąca kurkuma dochodzi wysokością do 70 cm. W okresie suszy rośliny zamierają i wchodzą w stan spoczynku. Gdy spadną pierwsze deszcze z podziemnych kłączy ponownie wyrastają liście.
W polskich kwiaciarniach można czasami kupić kurkumę doniczkową w pięknym, liliowym kolorze lub nawet białym. Delikatne kwiaty przypominają nieco egzotyczne szyszki o szerokiej łusce i są niezwykle dekoracyjne.Kogo możemy obdarować tak oryginalnym kwiatem zarówno w doniczce jak i w bukiecie? Kurkuma jest idealnym prezentem dla osób nietuzinkowych, o artystycznej duszy, ceniących wszystko co niezwykłe i nietypowe, lubiących wyróżniać się w tłumie. Słowem dla osób ceniących oryginalność.
Aby roślina ponownie zakwitła należy jesienią przestać ją podlewać. Po zaschnięciu liści kłącze musi przejść 3 mies. okres spoczynku w temperaturze ok. 14 ° C. W lutym lub w marcu sadzimy kłącze dość płytko do doniczki wypełnionej lekką, żyzną ziemią. Ważne jest ,żeby pamiętać o warstwie drenażu na dnie naczynia. Następnie przenosimy roślinę do temperatury 24 ° C i umiarkowanie, ale regularnie podlewamy. Gdy pojawią się nowe liście stawiamy ją w słonecznym miejscu i co 2 tygodnie zasilamy ją nawozami wieloskładnikowymi. Zwykle po 3 mies. kurkuma ponownie zakwita i jest przepiękną , żywą ozdobą naszego domu.
Rewelacyjne listki!
Wschodzi szybko, potem jeszcze szybciej dorasta - zbierać ją można już po 6 tygodniach od siewu. Jest wydajna - jedna roślinka dostarcza liści na kilka sporych porcji.
Smak ma zdecydowany. Jej ciemnozielone, nieduże, poszarpane liście kryją w sobie całe bogactwo wyrazistych nut - od pieprzu poprzez chrzan, na orzechach i aromacie świeżo skoszonej trawy kończąc. A może Ty odkryjesz w niej coś jeszcze? Ona ma po prostu ma charakter!
Rukola, bo o niej mowa, zwana też rokiettą siewną to bardzo miłe ziółko. Doda smaku każdej mieszance sałat liściastych. Jest również przepyszna doprawiona tylko oliwą i octem balsamicznym lub sokiem cytrynowym. A wymieszana z radicchio, roszponką i świeżymi ziołami, doprawiona również oliwą i octem, to doprawdy coś, co wielu wprawi na dłuższą chwilę w błogi stan.
Dodaje werwy wielu sałatkom, komponuje się świetnie z serami (feta, parmezan, ser kozi, gorgonzola, rokpol, camembert, brie), orzechami (najlepiej wcześniej uprażonymi, by jeszcze bardziej swoim aromatem cieszyły nozdrza, a smakiem podniebienie), owocami cytrusowymi (bez skórek, wyfiletowanymi dokładnie). Pasuje rewelacyjnie do suszonej szynki parmeńskiej i innych w jej typie (kilka słodkich i delikatnych fig rozkosznie się z nimi połączy), pieczonego mięsa kurczaka lub indyka (nabierze pikanterii i wyrazu), grillowanych warzyw (ach! jak feeria smaków i aromatów, kolorów też!). Przepisów kulinarnych z użyciem rukoli jest coraz więcej. Ale tylko dobre przepisy gwarantują wyśmienity smak i aromat.
Z makaronem (z serkiem mascarpone i bazylią), na pizzy (z szynką lub pomidorami i czosnkiem) czy w risotto (w klasycznym, bo jest najpyszniejsze, które ewentualnie można wzbogacić kieliszkiem wermutu - ja lubię dodawać słodki). Na kanapce z ciabatty (pod nią mozzarella lub plaster wędzonej w zimnym dymie wędliny) czy w awanturce twarożkowej. W sałatce z gruszkami (serem pleśniowym i orzeszkami też) lub z pomidorami (tylko oliwa i ocet balsamiczny, szczypta pieprzu świeżo zmielonego i nic więcej). Doprawdy mało jest potraw (z wyjątkiem słodkich deserów i wypieków), gdzie jej dodatek nie jest mile widziany. Eksperymentować można więc bez ryzyka. I warto!
Ten pierwszy raz
Lubię ją. Bo chociaż to ziółko pospolite, by nie powiedzieć chwast (we Włoszech rośnie dziko dość powszechnie), to smak ma arystokratyczny. Gorzkawa nuta nie każdemu może się od razu spodobać. Więc jeśli próbujesz jej po raz pierwszy - a nie przepadasz za bardzo zdecydowanym smakiem, w którym dominuje gorzkawa nuta - wymieszaj ją z inną sałatą. Możesz też przygotować rukolę jak szpinak - wtedy nie będzie tak wyrazista, a Ty oswoisz się z jej niepowtarzalnym smakiem. Bo co tu dużo gadać, jej gorzki smak za pierwszym razie może nie zachwycić, a przecież nie można popełnić błędu i zniechęcić się za pierwszym razem do tego ziółka! Bo to arystokratyczne ziółko i swoje wymagania ma. Nie oddaje się każdemu od razu za pierwszym razem...
Także na Twojej działce lub balkonie
Od lat gości na stołach Ameryki Północnej oraz Anglii i Francji. I właśnie Francji zapewne zawdzięczany dzisiejszą modę na rukolę na naszych stołach.
Jada się nie tylko listki, do potraw można dodawać kwiaty, a w Indiach, Grecji, Francji i Hiszpanii nasiona rukoli są używane jako pikantna przyprawa. Cóż nam przeszkadza i tego spróbować? Chyba już nic, bo dzięki modzie i nasiona, i sadzonki, i w końcu samą rukolę można już powszechnie dostać. Coraz częściej można ją spotkać nie tylko w supermarketach, ale także w zwykłych warzywniakach i na targowych straganach. Oraz na... balkonach i działkach. Bo to mało wymagająca roślinka. Udaje się świetnie nawet w trudnych warunkach - na mało żyznej glebie i w miejscach, gdzie słońce nie jest częstym gościem.
W skrzynce na balkonie po kilku tygodniach od zasadzenia będą na nas czekać pierwsze listki. Z jednej roślinki otrzymamy kilka porcji - obrywać należy bowiem dolne listki, pozwalając by górne nadal rosły.
Ja więc ją uprawiam na balkonie. I mówię Wam, ma smak dużo bardziej zacny niż rukola, która wcześniej rosła pod folią i którą można kupić w supermarketach.
Na zakupach
Jeśli kupujesz rukolę zwróć koniecznie uwagę, czy listki są jędrne, mają świeży, soczyście ciemnozielony kolor i nie mają śladów więdnięcia.
Najlepsza jest rukola bezwzględnie świeża - można ją przechowywać maksymalnie kilka dni od momentu zerwania - najlepiej w hermetycznym opakowaniu, lub zawiniętą w wilgotny papier na dole lodówki. Oprócz tego, że smakuje w sposób bardzo wybitny, to dodatkowo cudnie się prezentuje na talerzach. Kilka listków rukoli, kawałki pomidora to najprostszy i jeden z najgenialniejszych sposobów na dekorowanie potraw.
Niezłe z niej ziółko, nieprawdaż?
Zioła kuchni śródziemnomorskiej
Bouquet Garni - to zestaw ziół który przeważnie składa się z następujących ziół:
- pietruszka
- tymianek
- liść laurowy
- rozmaryn
- majeranek
Zestaw takich ziół można kupić w saszetkach podobnych do torebek herbaty, ale można też świeże zioła związać nicią przed dodaniem do potrawy i wyjąć pod koniec gotowania.
Bazylia - Bazylia jest podstawowym ziołem kuchni śródziemnomorskiej. Popularna szczególnie w kuchni włoskiej. Bazylia nadaje wspaniały smak i aromat warzywom, szczególnie:
- pomidorom
- bakłażanom
- kabaczkowi
oraz serom.
Dodając bazylie do oliwy z oliwek uzyskamy doskonała przyprawę.
Koper - Koper jest bardzo popularny w kuchni regionu śródziemnomorskiego. Lubią go szczególnie Grecy i Turcy. Przyprawia się nim potrawy z kurczaka, ryb, ryżu i potrawy duszone.
Mięta - Mięta należy do najstarszych i najpopularniejszych ziół. Grecy kroją miętę i dodają ją do duszonych warzyw i potraw z ryb. Turcy przyprawiają miętą potrawy na bazie jogurtu oraz herbatę i zimne napoje.
Rozmaryn - Rozmaryn jest dość powszechny na całym obszarze śródziemnomorskim. Nadaje oryginalny smak potrawom mięsnym.
Szałwia - Szałwia pochodzi z północnej części regionu śródziemnomorskiego. W niewielkiej ilości dodaje się ją do mięs i dziczyzny. Nadaje też ciekawy smak wątróbce.
Estragon - Estragon szczególnie cenią Francuzi w swojej kuchni. Dodają go w sporej ilości do potraw z jaj, kurcząt, łososia i pstrąga. Estragon nadaje bardzo ciekawy smak majonezom i sosom na bazie majonezu.
Kolendra- Popularna na wschodzie regionu śródziemnomorskiego. przyprawia się nią pod koniec gotowania zupy, gulasze, sosy, sałatki i dania na bazie jogurtu.
poniedziałek, 30 sierpnia 2021
Karczoch i jego właściwości
W lecznictwie karczoch jest wykorzystywany od początku dwudziestego wieku . Karczoch pochodzi z wybrzeży Morza Śródziemnego , a obecnie uprawiany jest w prawie wszystkich krajach zachodniej Europy.
Karczoch ma grubą, żebrowana łodygę, jego wysokość dochodzi nawet do półtora metra. Spożywa się dno karczocha oraz łuski okrywy niedojrzałych kwiatostanów.
Właściwości zdrowotne mają liście i kwiaty karczocha, które są bogate w :
- kwas jabłkowy
- kwas mlekowy
- kwas cytrynowy
- flawonoidy
- cynarynę
- sole potasu
- sterole
- garbniki
- witaminę A
- wszystkie witaminy z grupy B
Karczoch zwiększając wydzielanie żółci chroni i regeneruje w ten sposób wątrobę .
Inne ważne właściwości karczochów :
- obniża poziom cholesterolu
- obniża poziom kwasów tłuszczowych
- silne działanie moczopędne
Karczochy powinny szczególnie spożywać osoby cierpiące na schorzenia nerek i wątroby.
Przepis na potrawę z karczochów :
Karczochy w sosie czosnkowym
Składniki:
* 4 duże kuliste karczochy
* sól , biały pieprz
* 350ml kwaśnej śmietany
* 2 duże cebulę
* 1 łyżka octu winnego
* 4-6 posiekanych ząbków czosnku
Sposób przygotowania :
Odetnij łodygi karczochów tak, by stabilnie leżały na talerzu. Włóż karczochy do wrzącej wody tak, żeby były częściowo zanurzone i gotuj do miękkości. Karczoch jest miękki, jeżeli można łatwo odgiąć liść zewnętrzny. Wyjmij karczochy z wody, odstaw do wystygnięcia.
Przygotuj sos :
Wymieszaj razem śmietanę, cebule, czosnek oraz ocet.
Z karczochów wyjmij środkowe liście, zostawiając tylko zewnętrzne. Usuń niejadalny środek, odsłaniając dno. Połóż karczocha na talerzu nalej sos do środka. Karczocha jemy odrywając liście i maczając je w sosie.
Smacznego :)