Ziemniaki w twojej kuchni

Korzystając z ziemniaków przy przyrządzaniu różnego typu potraw niejednokrotnie zastanawialiśmy się, co zrobić, by po obraniu szybko nie czarniały lub też szybko nie traciły swego niepowtarzalnego smaku i konsystencji.

Różne porady kulinarne dają wiele podpowiedzi, jak wykorzystać zwykłe kuchenne sposoby, by polepszyć smak i jakość ziemniaków. 

• Ziemniaki przed obraniem należy dokładnie umyć, nie wolno przetrzymywać ich długo w wodzie. Obierać je należy nierdzewnych nożem, możliwie jak najbardziej cienko lub gotować je łupinach. To zmniejsza straty składników odżywczych, które są zawarte w skórce.

W wielu krajach ziemniaki wciąż gotuje się w łupinach. Odbywa się to po ich wcześniejszym, dokładnym wyszorowaniu, na przykład szczotką. Ziemniaki zjedzone z łupiną poprawiają trawienie. Ziemniaki gotujemy na ogół przez 10 minut na silnym ogniu, a następnie przez 15 minut na bardzo małym. Po ugotowaniu odlewamy wodę, czekamy, by resztki jej odparowały z garnka. Ziemniaków nie gotujemy z łupiną w okresie późnej wiosny, gdy zaczynają puszczać pierwsze kiełki, ponieważ wtedy zawierają szkodliwy związek – solaninę.

Na wiosnę ziemniaki łatwo ciemnieją. By tego uniknąć, do wody, w której się gotują należy dodać mleka lub octu.

• Ciekawostki kulinarne mówią o tym, że ziemniaków nigdy nie wolno kłaść obok melonów, ponieważ wówczas szybko kiełkują i więdną.

• Ziemniaki, które są już obrane nie będą ciemnieć, jeśli zakryjemy je wilgotną ścierką.

• Starte ziemniaki nie pociemnieją, jeśli posypiemy je mąką pszenną.

• Jeśli w trakcie gotowania się starych ziemniaków dodamy trochę octu, to zyskają one na smaku.

Kulinaria to obszerna dziedzina, a powyższe porady kulinarne stanowią jedynie jej niewielką część.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Kasza, która… stawia na nogi

Zgodnie z piramidą żywienia podstawą naszej codziennej diety powinny być produkty zbożowe. O kaszach można by długo pisać. Wszyscy je znamy, ale bardzo często pomimo ich walorów zdrowotnych i smakowych nie są one docenione.

Najbardziej nie doceniana jest kasza jaglana, która na naszych stołach gości bardzo rzadko. Tymczasem mało kto wie, że jest to jedna z najzdrowszych kasz. Kasza jaglana znana jest od tysięcy lat. Podobno już starogreccy bogowie znali jej wartość, dlatego właśnie z kaszy jaglanej słodzonej miodem przyrządzali swą boską ambrozję. Kasza ta była jednym z podstawowych produktów w domach naszych przodków. W XIX wieku była też podstawowym składnikiem codziennego obiadu.

              Kasza jaglana ma mnóstwo zalet, jest lekkostrawna i odżywcza (100g - 348kcal). W jej ziarnach znajduje się rzadko występująca w produktach spożywczych krzemionka, która korzystnie wpływa na stawy oraz zapewnia zdrowy wygląd skóry, paznokci i włosów. Krzem doskonale wpływa też na przemianę materii i ułatwia odchudzanie, pełni też ważną funkcję w procesie mineralizacji kości, zapobiega ich odwapnianiu oraz przyspiesza regenerację po urazach. Dzienne zapotrzebowanie organizmu na krzem to ok. 20-30 mg. Pomimo stosunkowo niewielkiej ilości i tak większość osób cierpi na niedobór tego pierwiastka. Przyczyną jest zazwyczaj tradycyjna, wysokobiałkowa dieta, składająca się głównie z mięsa i jego przetworów, w których krzem prawie nie występuje. Oprócz wartościowego krzemu kasza jaglana zawiera dużo witamin z grupy B: ryboflawinę, tiaminę, kwas pantotenowy, a także witaminę E oraz substancje mineralne: magnez, potas, fosfor, wapń i żelazo. W kaszy jaglanej jest też więcej soli mineralnych niż w pszenicy, jęczmieniu i życie. Jaglanka zawiera także sporo białka i złożonych węglowodanów, które uwalniając się powoli do krwi podczas trawienia, zapewniają organizmowi stały dopływ energii. Kasza jaglana zawiera też lecytynę, która poprawia pamięć i reguluje ilość cholesterolu we krwi.

               Ciekawostką jest to, że kasza jaglana usuwa z organizmu toksyny i różnego rodzaju śluzy wydzielane podczas kataru, kaszlu czy przy chorobach płuc lub oskrzeli. Kasza jaglana to naturalna kuracja, która stawia na nogi - trzeba tylko jeść ją podczas infekcji codziennie przez 6-7 dni. Kasza ta nie zawiera glutenu, jest więc doskonałym daniem dla alergików, małych dzieci oraz wszystkich cierpiących na schorzenia układu pokarmowego. Niepozorne żółtawe kuleczki jagły mają więc moc uzdrawiania i zapobiegania wielu chorobom. Kasza jaglana zalecana jest dla zdrowia i urody, w różnego rodzaju dietach - oczyszczającej organizm z toksyn, antyprzeziębieniowej, antydepresyjnej, antyłuszczycowej, antynowotworowej i wspomagającej leczenie raka. Dietetycy ze względu na prozdrowotne właściwości kaszy jaglanej chętnie ją zalecają w codziennej diecie.

             Kaszę jaglaną można jeść na słodko np. gotowaną na mleku z jabłkami i cynamonem lub bakaliami. Można ją też podawać na słono - na obiad zamiast ziemniaków lub ryżu. Może być też dodatkiem do zup i farszu na gołąbki czy kotlety. Na rynku dostępne są kasze jaglane wielu firm, ale na uwagę zasługuje kasza jaglana firmy Konpack. Jest to kasza jaglana Fit`s do której dodano suszone warzywa (marchew, papryka, pomidor, pasternak, por, pietrszka, cebula, seler, natka pietruszki). Wraz z kaszą zamknięte zostały one w wygodnych woreczkach, które wystarczy gotować zaledwie przez 15 minut. Kasza jaglana z warzywami to doskonały pomysł na szybki, smaczny, pożywny i przede wszystkim zdrowy posiłek dla całej rodziny.

Danie na dziś: Udka kurczaka faszerowane kaszą jaglaną z warzywami

Składniki: 1 torebka kaszy jaglanej z warzywami Fit's, 4 udka kurczaka, 100 g wątróbki drobiowej, sól, pieprz

Sposób przygotowania: Kaszę jaglaną z warzywami ugotować według sposobu przygotowania podanego na opakowaniu. Udka kurczaka oczyścić i usunąć kości. Wątróbkę drobno pokroić i podsmażyć. Wszystko odpowiednio przyprawić i wymieszać. Wypełnić udka farszem i wyłożyć na blaszkę posmarowaną tłuszczem. Piec około 50 minut.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Obiad inny niż zwykle - kuskus z warzywami

Symbol bogactwa i dobrobytu, w krajach muzułmańskich potrawa uświetniająca wszystkie ważne uroczystości, takie jak chrzciny, wesela i pogrzeby; w Polsce ciągle niedoceniana - kasza kuskus.

Kuskus, podobnie jak jego przyrodni brat ryż, posiada bardzo długą historię. Jako pierwsi jadali go prawdopodobnie mieszkańcy afrykańskich gór Atlas już 3 tysiące lat p.n.e. Dzięki nim kuskus poznali również faraonowie w Egipcie, którzy zachwycili się delikatnym aromatem i lekko orzechowym smakiem nowej potrawy. Nie udało im się jednak dochować kulinarnej tajemnicy i w niedługim czasie kuskus zagościł również na stołach Marokańczyków, Algierczyków, Libijczyków i Tunezyjczyków, dla których stał się potrawą narodową. Musiało minąć wiele setek lat, by inne kontynenty także poznały smak wyśmienitej kaszy. Dopiero bowiem w XVII wieku przypłynęła ona do Brazylii na statku z niewolnikami; w Europie natomiast rozkoszowano się nią od wieku XIX dzięki żołnierzom francuskim, którzy przywieźli ją z Algierii.

Sama nazwa kuskus pochodzi od arabskiego słowa kaskasa, (tłuc, rozbijać)  i oddaje dobrze tradycyjny sposób wyrobu tej kaszy, polegający na łuskaniu, a następne rozdrabnianiu ziaren pszenicy, by potem obtaczać je w mące pszennej. Współcześnie kuskus otrzymuje się przez granulację mąki pszennej z pszenicy durum z wodą oraz dodatkami i przesiewanie grysiku przez sita o odpowiedniej średnicy. Kuskus łączy zatem zalety kaszy i makaronu - zawiera składniki odżywcze charakterystyczne dla kasz a równocześnie ma fakturę makaronu. Niewielu z nas wie, że pszenica durum, z której wytwarzany jest kuskus wzmacnia serce, nerki i wątrobę, reguluje również rytm serca. Nie zawiera także cholesterolu i posiada niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Ze względu na swe odżywcze i nawilżające właściwości jest szczególnie zalecana dzieciom, kobietom w ciąży i osobom starszym. Poza tym jest niezwykle szybka w przygotowaniu. Wystarczy wsypać odpowiednią ilość kaszy do miski, zalać wrzącą wodą, poczekać 5 - 6 minut i gotowe! Można również gotować ją w osolonej wodzie lub w mleku przez 1 - 2 minuty. Pamiętajmy, że kuskus po ugotowaniu trzykrotnie zwiększa swoją objętość.

Jest wiele sposobów podawania tej niezwykłej kaszy. Zarówno na ciepło jak i na zimno kuskus idealnie komponuje się zarówno z mięsem, warzywami, jak i słodkimi owocami, idealnie nadaje się też do sałatek. Jeśli mamy jednak ekstremalnie mało czasu, a chcielibyśmy zjeść coś pożywnego, na rynku dostępne są mieszanki kasz i ryżów z różnego rodzaju dodatkami. Firma Konpack na przykład posiada Kaszę kuskus z warzywami. Kilka minut gotowania wystarczy, by otrzymać pełnowartościowy wegetariański posiłek. Możemy oczywiście dodać do niego mięso, sosy, rośliny strączkowe, wtedy będzie stanowił idealną bazę dla kulinarnych eksperymentów.

Ta wyjątkowo uniwersalna kaszka, posiadająca dodatkowo dużo białka, z powodzeniem może zastępować tradycyjne ziemniaki, makarony, czy kluski, a specyficzny smak uczyni z każdego obiadowego dania wyrafinowany posiłek.

Dziś firma Konpack poleca: Sałatka z kaszy kuskus z warzywami:

Składniki: 1 torebka kaszy kuskus z warzywami, 1 pęczek natki pietruszki, oliwa, sok z cytryny, sól

Przygotowanie: Kaszę kuskus z warzywami ugotować według sposobu przygotowania podanego na opakowaniu. Natkę pietruszki i miętę posiekać. Wszystko razem wymieszać dodając oliwę, sok z cytryny i sól do smaku. Sałatkę podawać schłodzoną. Więcej przepisów na www.konpack.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Składniki masy fondue

Piękno fondue kryje się w jego prostocie: zaledwie kilka składników tworzą smaczny posiłek o bogatym smaku. Podstawowe składniki różnych rodzajów fondue to ser, alkohol, olej i czekolada.

Ser

Klasyczne serowe fondue przygotowuje się ze szwajcarskim serami (np. Ementaler, Gruyère, Appenzeller), które stają się bardzo elastyczne po roztopieniu. Nadają się także sery typu: Beaufort, Mozzarella, Edam, Fontina i Cheddar. Jednak warto wypróbować nawet zwykłe twarde sery, które okażą się pod ręką i nadają się do topienia.

Serowe fondue należy przyrządzać w kwaśnym środowisku (winie, likierze, soku cytrynowym), które nadaje fondue delikatność. Do przyrządzenia bardziej lekkiego, mniej alkoholowego fondue z miękkiego sera należy wybierać ostre lub średnio ostre kozie sery lub miękkie sery z ziołami i pieprzem.

Zdecydowany smak niebieskich serów sprawia, że również nadają się do fondue, jednak należy je topić nie w alkoholu czy soku cytrynowym, lecz w mleku.

 

Alkohol

Do twardych serów używa się białego wytrawnego wina, np. szwajcarskiego Chasselas. W celu nadania owocowego smaku używamy cydru. Jeśli ser jest dobrej jakości, dojrzały i twardy, można spróbować dodać prawdziwego Ale lub zwykłego piwa. Likiery nadają fondue przyjemny aromat i sprawiają, że staje się jednorodne i gładkie. Najpopularniejszym z likierów do fondue jest Kirsch (nalewka wiśniowa). Czekoladowe fondue będzie smaczniejsze z pomarańczowym likierem Grand Marnier, kawowym Kahlua lub migdałowym Amaretto. Likiery owocowe pasują idealnie do owocowego fondue.

Olej

Do fondue pasują jasne oleje o delikatnym zapachu, które nagrzewają się do wysokich temperatur, nie zagotowując się. Wybieramy olej kukurydziany, słonecznikowy lub arachidowy. Oliwa z oliwek, olej sezamowy oraz olej orzechowy mają zbyt silny zapach, a przy wysokich temperaturach łatwo się zapalają. Jeśli je lubimy, możemy dodać kilka łyżek do innego, bardziej neutralnego oleju, a aromat się rozprzestrzeni.

Czekolada

Im droższa jest czekolada, tym bardziej nadaje się do fondue, gdyż zawartość w niej kakao jest większa, czasem aż 90% w porównaniu do 17% w tańszej czekoladzie. Najlepsza jest gorzka czekolada, gdyż nie zawiera tłuszczy roślinnych, ani cukru. Droższej czekolady potrzeba mniej, niż tej tańszej; nawet jeśli zawiera cukier, intensywny smak będzie zachowany. Słodszy i delikatniejszy smak uzyskamy, używając czekolady mlecznej.

Niezależnie od rodzaju czekolady topimy ją na parze wodnej, a następnie przelewamy do naczynia do fondue i utrzymujemy temperaturę za pomocą palnika ze słabym płomieniem lub malutkiej świeczki.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Bezpieczeństwo eksploatacji fondue

Zestaw do przygotowania fondue jest przeznaczony wyłącznie do użytku domowego – nie należy go używać w celach komercyjnych. Przed pierwszym użyciem zestawu należy uważnie przeczytać instrukcję obsługi oraz umyć go w ciepłej wodzie z płynem w celu usunięcia resztek brudu pozostałego po produkcji.

Naczynie stawiamy na podstawce na równej powierzchni, z dala od brzegu stołu, aby zapobiec ewentualnemu przewróceniu. Zawsze należy się upewnić, czy naczynie zostało postawione stabilnie.

 

Palnik powinien być używany zgodnie z instrukcją obsługi. Należy używać wyłącznie paliwa przeznaczonego do danego zestawu i gasić ogień za pomocą specjalnej pokrywki. Paliwo należy wlewać z dala od ognia i rozgrzanych przedmiotów oraz przechowywać je w miejscu niedostępnym dla dzieci.

 

Nigdy nie należy zostawiać zapalonego palnika bez opieki, zwłaszcza jeśli w domu są dzieci lub zwierzęta.

 

Uwaga! Fondue szybko się rozgrzewa! Nie należy go dotykać, aby uniknąć oparzeń. Fondue nie powinno się znajdować w pobliżu ścian, firanek, łatwopalnych przedmiotów. Najlepiej ustawić zestaw na termoizolacyjnej podkładce, aby stół i obrus nie zostały uszkodzone.

 

Należy zachowywać ostrożność z powodu łatwopalności tłuszczy. Jeśli olej zaczyna się palić, należy przykryć fondue pokrywką lub mokrym ręcznikiem, aby odciąć dopływ tlenu. Nigdy nie należy zalewać wodą palącego się oleju! Pomieszczenie, gdzie przyrządzamy fondue, powinno być dobrze wietrzone, dobrym rozwiązaniem jest balkon lub taras.

 

Aby uniknąć pryskania tłuszczu, należy upewnić się, by podawane do zanurzania produkty były suche.

 

Należy uważać na ręce w czasie przesuwania pełnego, gorącego naczynia.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.