Sztuka młynarza czyli o mące słów kilka

Otrzymywaną z ziaren mąkę znamy od czasów prehistorycznych. I wciąż jest jednym z podstawowych kulinarnych składników. Wypada poznać jakie rodzaje mąk mamy do dyspozycji.

Dziś mąkę produkuje się w młynach zbożowych na skalę przemysłową. Uzyskuje się ją ze zmielonych ziaren zbóż - przenicy, owsa, żyta, jęczmienia - ziarna kukurydzy i gryki, a także z ziemniaków. Oto najpopularniejsze u nas mąki.

Gryczana - Mąka z palonej kaszy gryczanej ma intensywny ostry smak. Można jej używać - najczęściej w połączeniu z mąką pszenną - do placków i blinów, naleśników.

Jęczmienna - Pełnoziarnista mąka jęczmienna jest ciemna i ma specyficzny orzechowy smak. Kiedyś często używano jej do wypieku chleba złoty pumpernikiel, jednak szybko czerstwiał, dlatego dziś łączy się ją z mąką pszenną. Dobra na ciasteczka, jako dodatek do naleśników.

Kukurydziana - Używana przede wszystkim w dietach bezglutenowych - na kluski, placki, mamałygę, polentę. Świetna też do deserów, ciast, ciasteczek, a także do zagęszczania zup i sosów. Można zastąpić ziemniaczaną.

Owsiana - Głównie do produkcji odżywek dla dzieci i płatków śniadaniowych, również na placki oraz chleb.

Pszenna - Wykorzystuje się na codzień w piekarnictwie, cukiernictwie, jako dodatek do sosów, zup, deserów oraz do panierowania mięs i tyb. Mąkę bardzo jasą uzyskuje się przez zmielenie samego środka ziarna (tzw. bielma). Ma ona dużo skrobi, jednak znacznie mniej białka, składników mineralnych i witamin. Najjaśniejsza i najdrobniejsza to mąka tortowa, szybciej wchłania wodę i łatwiej wyrabia się z niej ciasto, np. biszkoptowe czy na pierogi. Najgrupsza to krupczatka - idealna na ciasto kruche. Najcenniejsza zaśpod względem wartości (skrobia, tłuszcze, witamin z grupy B) jest mąka ciemna uzyskana z całego ziarna. Idealna na przykład do pieczenia chleba. Warto zwrócić uwagę na umieszczone przy nazwie mąki pszennej oznaczenia cyfrowe, np. typ 450 czy 480. Liczby te świadczą o ilości składników mineralnych zawartych w produkcie (sprawdza się ją, paląc próbkę mąki i potem ważąc popiół - im go więcej, tym większa liczba oznaczenia mąki). A im wyższe oznaczenie, tym więcej wartościowych składników.

Mąka ryżowa - Ta bezglutenowa mąka powstaje z ryżu łuskanego. Można z niej robić delikatny, przeźroczysty makaron do warzyw, mięs, sosów i zup. A także używać jako zagęszczacza, do deserów i jako dodatek do ciast.

Ziemniaczana - Z osuszonej i oczyszczonej skrobi. Świetne do zagęszczania potraw - nadaje odpowiednią konsystencje sosom i kisielom. W niewielkich ilościach można dodawać ją do panierek (np. do mięsnych dań kuchni chińskiej), klusek oraz ciast (np. sernika -a sprawia, że jest bardziej wilgotny).

Żytnia - Używana najczęściej do wypieku ciemego chleba (złoty pumpernikiel) i sucharów. Ze względu na niską zawartość glutenu (substancji, która ma wpływ na wartość wypieków). Często miesza się ją z przenną.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Przedświąteczne odliczanie czas zacząć

Świątecznego szaleństwa nadszedł czas. Realizujemy codzienny harmonogram prac, zakupów oraz świątecznego menu. Jednym słowem dokładamy pieczołowitych starań, aby te dwa dni w roku były wyjątkowe i niezapomniane.

W okresie przedświątecznych przygotowań „najpopularniejszym” miejscem w domu staje się kuchnia. To tutaj panie potrafią godzinami piec niejeden wielkanocny placek oraz przygotowywać potrawy dopracowane w każdym detalu. Wszystko po to, aby wielkanocny stół nie świecił pustkami oraz uginał się od pysznego jedzenia. W wielu domach to kobiety biorą na swoje barki przygotowywanie świątecznego menu. Co skutkuje tym, że w same święta czują się przemęczone, a niekiedy zaraz po nich muszą zregenerować siły. Dlatego też, aby temu zapobiec trzeba już zawczasu opracować plan awaryjny.

Zbliżająca się Wielkanoc jest doskonałą okazją, aby to również nasi domownicy przejęli na siebie część domowych obowiązków, które wbrew pozorom mogą okazać się przyjemne. Dzieci można zaangażować w przygotowywanie ozdób świątecznych i przy okazji opowiedzieć im o zwyczajach i tradycjach wielkanocnych. Wspólne malowanie pisanek, czy przygotowywanie dekoracyjnych potraw mogą również stać się dla wszystkich prawdziwą frajdą. Ponieważ jednym z honorowych gości na świątecznym stole są zimne przekąski z jajek, warto już zawczasu przygotować do nich coś wyjątkowego. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom swoich klientów, specjaliści z firmy Develey proponują szeroką paletę smaków sosów kanapkowych. Są wśród nich: Sos tatarski, Sos chrzanowy, Sos czosnkowo-ziołowy, Sos kanapkowy oraz Sos hamburgerowy. Sosy zamknięte w eleganckim szklanym opakowaniu można postawić pośród innych przekąsek znajdujących się na wielkanocnym stole. Któż nie wyobraża sobie świąt bez zapachu chrzanu, czy smaku faszerowanych jajek z sosem tatarskim? Produkty firmy Develey przypomną najlepsze smaki świątecznego stołu z dzieciństwa.

Przedświąteczne odliczanie czas zacząć, dlatego też zanim wpadniesz w wir przedświątecznej gorączki pamiętaj, że święta są dla nas, a nie my dla świąt.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Włochy jak najbardziej popularne w Polsce

Włoska kuchnia zapanowała również na polskich stołach restauracji. Pod koniec XX wieku poczęły się rozpowszechniać lokale gastronomiczne serwujące dania włoskiej kuchni, a najbardziej charakterystyczne dla tego kraju stało się najbardziej znane i lubiane danie - pizza. Poczytajmy trochę więcej o jej historii.

 

Polacy kochają włoską pizzę

 

Pizza jest tradycyjną potrawą włoskiej kuchni, rozpowszechnioną nie tylko w tamtym regionie ale już na całym świecie. Niestety uważana jest często jako żywność fast food, a w podstawowej wersji mamy płaski placek z drożdżowego ciasta, focaccia, posmarowanego pomidorowym sosem, posypanym tartym serem, ziołami, pieczonym w nagrzanym piecu. Potrawę podaje się na gorąco, choć niektórzy preferują również jedzenie pizzy na zimno. Dzięki pizzy w miastach pojawiły się rozpowszechnione już szeroko tradycyjne pizzerie, lokale gastronomiczne, które specjalizują się w przyrządzaniu i jej serwowaniu.

Dochodząc do źródeł jej pochodzenia trafimy do starożytnej Grecji, kiedy to dzisiejsza pizza była płaskim chlebem smarowanym oliwą i czosnkiem, posypanym ziołami; a w XVII-wiecznej Europie sprowadzono dodatkowo pomidory i już od tamtego momentu mamy nieodłącznie w składzie pizzy sos pomidorowy. Do podstawowych składników potrawy należą również ser mozzarella i bazylia, w swojej kompozycji stanowiące również symbol narodowych barw Włoch. W tej postaci jest zwana margheritą i do dzisiaj najpopularniejszą wersją tej włoskiej potrawy.

W Polsce pizzerie rozpowszechniły się w latach 90-tych jako zagraniczne lokale gastronomiczne, a dzisiaj już są wpisane w nasz krajobraz smakowy na stałe, prowadzą je również już nasze rodzime firmy, na terenie całego kraju.

Włoskie pizzerie uzupełniły lukę w ofercie polskich restauracji, początkowo stanowiąc nowość a dziś ciesząc się zainteresowaniem i popularnością wśród smakoszy. Pizza stanowi także alternatywę dla osób zamawiających pożywienie poza domem, rośnie więc popularność pizzerii z dowozem, co ułatwia wielu ludziom codzienne życie oraz zaspokojenie potrzeb żywnościowych. Zgodnie z powiedzeniem „Jak Polak głodny, to zły”.

Polacy rozkochali się we wloskiej kuchni, pizzy, ze względu na jej dostępność, prostotę, różnorodność składników, w każdym menu znajdziemy minimum 40 jej rodzajów. Stanowi danie uniwersalne, serwowane w różnych krajach będąc daniem dopasowanym do kulinarnych upodobań danego kraju, regionu. Tak więc spotkamy się na cieście z pieczarkami, cebulą, pomidorami, oliwkami, papryką przede wszystkim, kukurydzą i groszkiem zielonym, wędliną i różnymi rodzajami mięsa, boczkiem czy salami, owocami morza w egzotycznej wersji pizzy, dodatkiem są sosy, ketchup i majonez, a nawet można ją zjeść na słodko z ananasem. A najważniejsze oregano i bazylia dla smaku! I do tego podwójny ser! Życzę smacznego!

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Jak to się zaczęło - pizza

Pizza, traktowana jako typowo włoska potrawa ma bardzo długie korzenie. Mamy dowody na to, że ciasto chlebowe (podobne do tego, które jest w pizzy) - jest jedną z najstarszych potraw. Było wypiekane już w neolicie

Przez następne wieki pizzę udoskonalano, dodając do niej coraz to nowe dodatki i komponując nowe smaki. Opisy dodatków wzbogacających smak tego ciasta są spotykane już z czasów starożytnych.

Pizza rozpowszechniona była na różnych miejscach ziemi i pod różną nazwą: grecki "plankuntos", hinduska "Paratha", azjatycki "Naan", czy w germański "Flammkuchen". Znana nam nazwa "pizza" została użyta ok. 997 roku we Włoszech - pochodzi ona najprawdopodobniej od łacińskiego słowa picea, którym rzymianie określali bochen chleba w piecu.

Pizza traktowana jako jadzenie dla pospólstwa, co powodowało iż była ignorowana przez szefów kuchni. Pierwsza na świecie pizzeria powstała dość późno, bo w 1830 roku w Neapolu. Nazywała się "Antica Pizzeria Port'Alba" i istnieje po dzień dzisiejszy na ulicy Via Port'Alba 18. Zainteresowanie kucharzy pizzą zawdzięczamy serowi mozzarella ,sosowi pomidorowemu i bazyli, która to razem z pizzą zdobył podniebienia królów.

Znana jest też dokładna historii pizzy Margherity. W 1889 roku neapolitańczyk Rafaele Esposito, właściciel Pizzeria di Pietro e Basta Cosi, przygotował specjalnie pizzę dla króla Umberto I i królowej Małgorzaty. Królowa będąca pod wrażeniem kolorów reprezentujących flagę Włoch, upodobała sobie pizzę która została nazwana na jej cześć Margheritą. Zaś Don Raffaelowi przypisano jej stworzenie, pomimo tego tego, że istniała już od dawna.                                      

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Egzotyczne smaki

Rośliny egzotyczne to kategoria sztuczna, która łączy rośliny jedynie według regionów świata, z których pochodzą. W Polsce zaliczane sa do nich na przykład: owoce cytrusowe, banany, kiwi, granat.

Dzięki tworzeniu nowych i ciągłemu ulepszaniu dostępnych już środków lokomocji obecne możliwości przemieszczania się ludzi są praktycznie nieograniczone. Możemy podróżować samolotami, statkami, pociągami czy samochodami.

W wyniku tego w ostatnich dziesięcioleciach dość znacząco rozwinęła się branża turystyczna. Oferowane są wycieczki do najdalszych zakątków świata, w których możemy się znaleźć nawet w przeciągu kilku godzin. Jednak rozwój turystyki to nie tylko zwiedzanie nowych, nieznanych nam wcześniej miejsc.

Już w średniowieczu, dzięki rozwinięciu żeglugi oprócz bardzo cennych kruszców z obcych krajów przywożona także nie znane wcześniej w Europie rośliny. Ogromna część z nich to rośliny jadalne, nazywane potocznie egzotycznymi.

Nawet teraz, pomimo tego, że znane są już prawdopodobnie wszystkie odmiany owoców i warzyw, to robiąc zakupy w supermarketach nie raz zastanawiamy się, jak smakuje dany owoc czy warzywo, z czym się go je, czy się obiera. Tak naprawdę, to jedynym sposobem na poznanie właściwości konkretnego owocu jest jego spróbowanie.

Czy zastanawialiście się kiedyś, jak jeść owoc kaki? Jest to owoc kształtem przypominający pomidora, o pomarańczowej skórce. Dojrzały ma galaretowaty miąższ, z którego robi się na przykład konfitury. Jednak można go jeść również na surowo. Smakuje wtedy jak kombinacja moreli z dynią ale jest naprawdę smaczny.

Co innego granat, którego dojrzałe owoce są naprawdę słodkie. Pomimo tego, że możemy kupić go praktycznie w każdym większym sklepie to ciągle nie jest on bardzo popularny w naszym kraju. Zatem, jak jeść owoc granatu? Najłatwiejszym sposobem jest po prostu rozkrojenie go w połowie nożem i zjedzenie miąższu łyżeczką. Jeżeli robimy sałatkę owocową to po rozkrojeniu granatu możemy wystukać jego miąższ prosto do sałatki.

Smacznego!

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.