Przechowywanie owoców i warzyw

Jesień to czas obfitych zbiorów. Wówczas większość owoców i warzyw z naszych sadów i ogrodów osiąga pełną dojrzałość. Jest to niezwykle przyjemny moment i wynagrodzenie naszej niemal całorocznej pracy.

Jednak, aby ten nasz wysiłek nie poszedł na marne i liczne zbiory nie zniszczyły się, należy po zebraniu zapewnić owocom i warzywom odpowiednie warunki ich przechowywania.

Najbardziej obfitymi w zbiory miesiącami są sierpień i wrzesień. Owoce i warzywa, które są delikatne i szczególnie mało odporne na pierwsze, nawet delikatne przymrozki, należy zebrać „zawczasu” i przenieść do miejsca ich posezonowego przechowywania.

Należy pamiętać, że przechowujemy tylko i wyłącznie całkowicie zdrowe owoce. Konieczna jest więc wnikliwa selekcja, przed tym jak przeniesiemy owoce do chłodnego miejsca. Jeden nadpsuty owoc może zarazić dużą część naszych zbiorów.

Owoców ani warzyw nie należy przechowywać w żadnego rodzaju workach czy foliach. Materiał ten uniemożliwia „oddychanie” i przez gromadzenie wilgoci, sprzyja rozwojowi pleśni. Najlepiej przechowywać zbiory w specjalnych koszach na owoce, albo skrzynkach. Mniej trwałe owoce i warzywa możemy przechowywać w lodówkach. Muszą to być jednak zbiory całkowicie dojrzałe i zdrowe. Najlepiej wówczas umieścić je na dnie lodówki w specjalnych pojemnikach, które sprzyjać będą cyrkulacji powietrza.

Jaka temperatura jest właściwa dla poszczególnych rodzajów warzyw i owoców?

Szczypior, szpinak, groszek, szparagi, sałata i pomidory. Warzywa te przechowujemy nie dłużej niż trzy dni w temperaturze 12ºC. W nieco niższej temperaturze, około 10-11ºC przechowujemy warzywa i owoce przez czas nie dłuższy niż dwa tygodnie. Przede wszystkim brokuły, ogórki i fasolkę szparagową.

Temperatura do 10ºC odpowiednia jest do przechowywania dojrzewających jeszcze pomidorów, a także papryk, dyń, cytryn, jabłek oraz gruszek.

W chłodniach, w temperaturze od 0.5ºC do 1ºC, przechowujemy najwięcej rodzajów warzyw i owoców. W takich warunkach ich żywotność zwiększyć możemy do nawet kilku miesięcy. Do takiego rodzaju przechowywania najlepiej nadają się dojrzałe jabłka, truskawki, winogrona, śliwki, wiśnie, a z warzyw – buraki, rzodkiew, marchew, czosnek i cebulę.

Najdłuższą przydatność do spożycia zapewniamy poprzez mrożenie zbiorów. Mrożone owoce i warzywa nie tracą w ten sposób swoich cennych właściwości.

Odpowiednie przechowywanie owoców i warzyw umożliwi nam rozkoszowanie się ich smakiem nawet w środku zimy, kiedy to nasz organizm najbardziej potrzebuje witamin, których owoce i warzywa są naturalnym źródłem.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Indyk – obowiązkowa potrawa w Święto Dziękczynienia

Każdego roku w ostatni czwartek listopada całe rodziny amerykańskie wspólnie siadają do stołu by przy posiłku, na który składa się pieczony indyk z żurawiną oraz ziemniakami uczcić Święto Dziękczynienia.

To dzień, traktowany jako święto narodowe, który symbolizuje ucztę pierwszych emigrantów z kontynentu europejskiego z rdzennymi Indianami. Choć Kongres w specjalnej rezolucji dopiero w latach czterdziestych ubiegłego wieku uznał Święto Dziękczynienia jako święto narodowe to jego obchody sięgają do siedemnastego wieku, czyli czasów kiedy pierwsi koloniści przybyli na kontynent Ameryki Północnej. Sroga zima jaka przywitała kolonistów przybyłych ze Starego Kontynentu zdziesiątkowała prawie pięćdziesiąt procent osadników. Dla uczczenia pierwszych obfitych plonów, koloniści przygotowali ucztę razem z rdzennym plemieniem Wampanoagów, które pomogło przetrwać im pierwszy trudny rok na nieznanym terenie.

Uroczystości trwały trzy tygodnie, podczas których osadnicy razem z Indianami wypoczywali i oddawali wspólnej zabawie. Dla większości rodzin amerykańskich Święto Dziękczynienia należy do najważniejszych wydarzeń i by móc wspólnie przeżyć je ze swoją rodziną przyjeżdżają do domów nawet z najbardziej oddalonych miejsc. Rodzinny obiad, podczas którego główne danie stanowi indyk jest tradycyjną formą okazania wdzięczności za zebrane w ciągu roku płody oraz dobro ludzkich serc. Święto Dziękczynienia pomimo tego, że ma korzenie religijne obchodzone jest przez wszystkich mieszkańców nie tylko Stanów Zjednoczonych Ameryki ale również Kanady bez względu na ich wyznanie. Jak podają analitycy tego dnia na stoły trafia około czterdzieści sześć milionów indyków.

Ostatni czwartek listopada rozpoczyna długi weekend, podczas którego zamknięte są nawet szkoły i uniwersytety. Święto Dziękczynienia rozpoczyna również znany przez wszystkich Amerykanów sezon zakupowy. Od piątku nazywanym Black Friday po czwartkowym obiedzie, sklepy oferują promocyjne ceny zachęcając w ten sposób do dużych zakupów.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Jak wędzić?

Wędzenie jest procesem utrwalania wędlin. Dzięki temu procesowi mięso uzyskuje długą trwałość do spożycia. Jest ono aromatyczne i przypada do gustu wielu smakoszom. Wędzenie jest jedna z najstarszych na świecie metod konserwacji mięsa.

Aby wędzonka była dobra, należy wpierw poznać parę sekretów jak wędzić właściwie.

Mięso do wędzenia musi być odpowiednio przygotowane przed wędzeniem. Najczęściej jest to metoda nazywana peklowaniem. Polega ona na odpowiednim nasoleniu mięsa. Zabieg ten konserwuje przyszłą wędlinę. Do peklowania używa się soli, soli z saletrą lub peklosoli.

Sól zapewnia odpowiednią słoność naszego wyrobu oraz konserwuje go. Natomiast saletra częściowo go konserwuje, wstrzymuje procesy gnilne oraz zapewnia odpowiedni, przyjemny kolor wędliny. Gdy pominiemy jej udział w peklowaniu, mięso będzie szare zamiast czerwonego. Peklosól jest mieszanką soli i azotynu potasu, będącego składnikiem saletry. Jest ona gotową mieszanką, bardziej bezpieczną dla zdrowia.

Pekloewanie odbywa się na trzy sposoby, suchy, mokry i nastrzykowo- mokry, ewentualnie doaoartalny (już nie stosowany). W peklowaniu na sucho w mięso jest wcierana sól. W tym przypadku z mięsa zacznie wyciekać sok z solą którym powinno się polewać mieso. Peklowanie na mokro polega na umieszczeniu mięsa w roztworze solanki. Musi ona posiadać odpowiednie stężenie.

 

Peklowanie mieszane mokro - nastrzykowe jest to metoda peklowania na mokro z dodatkowym nastrzykiem. Do mięsa wprowadzany jest roztwór solankowy poprzez nastrzyk. Dzięki temu skraca się czas peklowania. Dodatkowo mięso można masować po zastrzykach, co powoduje dobre rozprowadzenie peklosoli.

 

Peklowanaie musi się odbywać w temperaturze od 2 do 8 stopni Celsjusza. Woda użyta do tego celu musi być dobrej jakości i solidnie schłodzona. Peklowanie mięso musimy przewracać codziennie i sprawdzać czy nie zachodzą jakieś niepokojące reakcje.

 

Przed wędzeniem należy wykonać odciekanie mięsa.

Około doby przed wędzeniem wyciągamy nasze mięso, płuczemy. Można sprawdzić organoleptyczne słoność w najgrubszym miejscu. Jeżeli uznamy, że mięso jest nadmiernie słone można je wymoczyć w wodzie (zimniej i często zmienianej około 2 h moczenia). Po próbie i ewentualnej akcji zmniejszania zasolenia przystępujemy do odciekania mięsa. Jego zadaniem jest pozbycie się nadmiaru soli oraz wysuszenia powierzchni mięsa. Podczas tego procesu mięso dalej się pekluje tylko bez soli. Dobre wysuszenie ułatwi nam wędzenie i pozwoli uniknąć przykrych niespodzianek w postaci przyklejonych sadzy i innych elementów powstających podczas wędzenia.

Wędzenie należy zacząć od rozpalenia ognia w wędzarni, wytworzenia sporej ilości żaru.

Dopiero gdy wędzarnia będzie nagrzana można wsadzić mięso. Wędliny trzeba osuszać czyli trzymać w temperaturze około 50 -55 stopni przez około godzinę. Wylot spalin z wędzarni musi być całkowicie otwarty.

W tym przypadku nie należy się śpieszyć z daniem mocnego dymu. Jest to błąd, który skutkuje tym, że dym nie wnika do środka a na zewnątrz tworzy się skorupa. Środek mięsa będzie surowy a na zewnątrz wytworzy się niesmaczna skorupa. Pory mięsa muszą się powoli zamknąć i dlatego jest to taki ważny proces. Dopiero po około godzinie możemy przymknąć wylot spalin i wędzić dymem właściwym.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Nocne pizzerie w Warszawie

W ciągu ostatniego roku w Warszawie powstało aż siedem nocnych pizzerii. Są to specjalne lokale oferujące dostawę do klienta w godzinach nocnych, zazwyczaj 20:00-4:00 rano. BIorąc pod uwagę dużym zainteresowaniem klientów tego typu usługami, wydaje mi się, że był to bardzo dobry pomysł.

W ciągu dnia istnieje dużo lokali gastronomicznych oferujących dowóz do klienta jedzenia na telefon. Przykładem może być np. sushi, domowe jedzenie, pizza, chińskie dania czy kebab. Firmy te w dużej mierze działają tylko za dnia, co można jasno wytłumaczyć normalnym trybem życia przeciętnego człowieka, który funkcjonuje między godziną 8:00 rano a 22:00 wieczorem. Niestety, wiele osób ma zupełnie inny tryb życia, są to między innymi osoby, które ze względu na charakter pracy muszą pracować w nocy. Ze wzlędu na to, że jest to nieliczna grupa społeczna ciężko było znaleźć firmy, które oferowały dostawę jedzenia do klienta w nocy. Ostatnimi czasy pojawiło się na rynku kilka nowych pizzerii nocnych, które skutecznie zapełniły lukę na rynku. 

Pizza z dostawą w nocy zaspokoi głód każdego, najwybredniejszego nawet imprezowicza. Niektóre firmy swoją usługę poszerzają o nocne zakupy lub dostawę alkoholu, co wiąże się oczywiście z dodatkowymi kosztami.

Pierwsza moja uwaga dotyczy cen - niestety w porównaniu do dziennych lokali gastronomicznych ceny są wyższe, jednak na pochwałę zasługuje jakość wyrobu a to oczywiście już indywidualna sprawa każdego kulinarnego smakosza. Oprócz pizzy w niektórych lokalach dostaniemy również napoje, sosy, makarony, pasty, sałatki i dania. Nieliczne zaś oferuję dostawę alkoholu. Koszt dowozu waha się w granicach 3-10zł. Czas oczekiwania na pizzę często przewyższa nawet godzinę.

Firmy, oferujące pizzę nocą zasługują na pochwałę a ja zapraszam do sprawdzenia menu i promocji poszczególnych firm.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Zdrowe odżywianie i blogi kulinarne

Aby dieta była zdrowa i dostarczała nam niezbędnych składników, musimy zadbać, by w codziennym jadłospisie znalazły sie produkty bogate w odpowiednie składniki odżywcze. W internecie znaleźć można bardzo dużo dietetycznych przepisów, powstają nawet blogi kulinarne, które skupiają się właśnie na przepisach dietetycznych.

U podstaw zdrowego odżywiania należy wyróżnić podział na składniki odżywcze. Każde przygotowane danie składa się z pewnych stałych składników. Najważniejsze z nich to:  węglowodany, białka oraz tłuszcze.

Węglowodany to produkty spożywcze głównie pochodzenia roślinnego. Ich główną rolą jest dostarczanie energii. Najważniejszy aspekt dotyczący węglowodanów to ich przyswajalność, a dokładniej to w jaki sposób w jakim czasie organizm czerpie z nich energię.

Węglowodany podzielić można na takie które bardzo szybko mogą być przetworzone na paliwo w postaci kalorii oraz takie z których „uwalnianie” energii przebiega stopniowo i znacznie wolniej.

Na blogach kulinarnych autorzy często zapominają poruszyć istotę indeksu glikemicznego (IG), który decyduje o tym jak szybko przyswajane przez organizm są dane węglowodany. Jest on zestawieniem produktów bogatych w węglowodany przedstawionym w postaci tabeli, w której liczba przyporządkowana każdemu z produktów określa jaki poziom osiągnie cukier we krwi po zjedzeniu danego produktu. Wysoki IG oznacza szybsze uwolnienie energii ze zjedzonego posiłku, niski IG mówi natomiast o tym, że energia z danego produktu będzie uwalniana powoli i stopniowo. Warto również pamiętać o tym, że przetwarzanie produktów żywnościowych (obróbka termiczna, czas obróbki termicznej) podwyższa ich indeks glikemiczny.

Węglowodany powinny być dostarczane przez większą część dnia, jednak zwracać należy uwagę na ich indeks glikemiczny. Produkty o wysokim IG spożywać można spokojnie bezpośrednio po wysiłku fizycznym, natomiast te o niskim i średnim IG spożywać należy przez resztę dnia aby energia z nich uwalniana była powoli i stopniowo zapewniając ciągłość jej dostaw. Dobre blogi kulinarne powinny na swoich stronach udostępniać swoim czytelnikom dostęp do tabel indeksu glikemicznego w celu przejrzystego odczytania przepisu bogatego w węglowodany.

Białka - inaczej proteiny, są podstawowym materiałem budulcowym dla organizmu. To właśnie używając białka organizm buduje i odbudowuje własne tkanki i komórki. Z tego właśnie powodu białko jest tak ważnym składnikiem pokarmu, który musi być dostarczany z pożywienia. Szczególne znaczenie ma u osób budujących tkankę mięśniowa, np. u kulturystów.

Dietetyczne przepisy powinny charakteryzować się występowaniem w nich wartościowych produktów bogatych w białko – na przykład: piersi z kurczaka lub indyka,  wołowina,  jajka, twaróg chudy.

Należy pamiętać, że nadmiar białka, tak samo jak węglowodanów może po prostu zostać zamieniony na tkankę tłuszczową. Przyjmuje się ogólną zasadę , że jednorazowo nie ma sensu spożywać więcej niż 30-40g białka ponieważ organizm nie przyswoi większej ilości. To wszystko oczywiście zależne jest również od masy ciała oraz wielu innych czynników.

Tłuszcze dzieli się ze względu na pochodzenie – na tłuszcze zwierzęce oraz roślinne oraz ze względu na tzw. kwasy tłuszczowe – na nasycone i nienasycone.

Tłuszcze należące do grupy nasyconych uznawane są za szkodliwe dla zdrowia. Znajdują się one w serach, wędlinach, maśle czy produktach pełno mlecznych – ich powinniśmy zdecydowanie unikać. Powodują one zmiany miażdżycowe i podnoszą w naszym organizmie poziom złego cholesterolu.
Tłuszcze z grupy nienasyconych to tak zwane zdrowe tłuszcze. Występują głównie w oliwie z oliwek, oleju rzepakowym, słonecznikowym i w orzechach. Ich obecność w naszej diecie jest zdecydowanie pożądana, nie powinno się ich unikać, ponieważ są one źródłem NKKT (niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych) i mają duże znaczenie dla naszego organizmu. Tłuszcze nienasycone nie są wytwarzane przez nasz organizm stąd konieczność dostarczania ich z pożywienia. Ich niedobór objawiać się może zahamowaniem wzrostu czy złym stanem skóry. Również tłuszcze występujące w rybach są dla naszego organizmu bardzo przydatne. Zawierają one nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3, które chronią nas przed chorobami serca, problemami z układem krążenia a także mogą zapobiegać nowotworom.

Szukając w Internecie dietetycznych przepisów, warto zwrócić uwagę na:

Tłuszcze najlepsze do smażenia, takiej jak m.in: smalec, masło kokosowe, oliwa z oliwek
Tłuszcze najlepsze do spożycia na zimno to m.in: oliwa z oliwek, olej lniany, tran, masła orzechowe

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.