Zdrowa żywność - zobacz na Ceneo.pl

czwartek, 13 grudnia 2018

Wiśnie - właściwości i działanie

Wiśnie - właściwości i działanie


Autor: Jakub Bartosik


Wiśnie, choć zwykle są kwaśne, zawierają w sobie wiele cennych składników mogących wzmocnić nasze zdrowie, a tym samym przybliżyć nas do szczęśliwszego życia. Odpowiednia dieta pomaga w przeciwdziałaniu wielu chorobom. Wciąż jednak wielu z nas to bagatelizuje.


Wiśnie, choć zwykle są kwaśne, zawierają w sobie wiele cennych składników mogących wzmocnić nasze zdrowie, a tym samym przybliżyć nas do szczęśliwszego życia. Odpowiednia dieta pomaga w przeciwdziałaniu wielu chorobom. Wciąż jednak wielu z nas to bagatelizuje.


Pierwsze wzmianki dotyczące uprawy wiśni pochodzą z I wieku p.n.e. Jako pierwsi w Europie uprawiali je Grecy, jednak to dzięki Rzymianom, wśród których owoce te były niezwykle popularne, rozpowszechniły się na całym kontynencie. Do Polski trafiły w X w. Odmianami znanymi w naszym kraju są wiśnia karłowa (zwana również wisienką stepową) oraz wiśnia ptasia, nazywana popularnie czereśnią.
Obecnie owoce te odnaleźć można niemal na całym świecie. Najliczniej uprawia się je we wschodniej Azji. Japonia, nazywana „krajem kwitnącej wiśni”, hoduje jednak głównie gatunki ozdobne, ściśle związane z kulturą tego kraju.

Wiśnie zawierają dużą ilość kwasów owocowych, pektyny, mangan, żelazo, a także wapń i jod. Są dobrym źródłem potasu, zawierają także sporo witaminy C. Zawierają jeden z najskuteczniejszych antyoksydantów w postaci bioflawonu. Wiśnie stabilizują pracę serca i chronią przed chorobami układu krążenia. Osoby cierpiące na niedokrwistość znajdą w nim swojego sprzymierzeńca. Ponadto działają też dobrze na skórę.
Owoce te zawierają substancje zapobiegające powstawaniu nowotworów. Jako, że działają przeczyszczająco, często polecane są osobom mające problemy z zaparciami. Witaminy z grupy B wpływają na zachowanie prawidłowych procesów metabolicznych oraz pracę układu nerwowego. Zaleca się je także niejadkom, gdyż pobudzają apetyt.

Owoc ten zyskał uznanie w medycynie ludowej. Sporządzany z suszonych kwiatów napar stosuje się, jako środek napotny oraz wspomagająco przy leczeniu zapalenia spojówek. Kwiaty wiśni zaparzone z mniszkiem lekarskim, perzem, miętą i dziurawcem poprawiają przemianę materii, pomagają regulować poziom cukru we krwi i usuwają toksyny z organizm. Z drewna i kory drzewa wiśniowego, po wysuszeniu i sproszkowaniu, parzy się herbatki uspokajające i nasenne. A odwar z młodych gałązek drzewa wiśniowego - popijany w ciągu dnia i dodany do kąpieli - pomaga łagodzić bóle reumatyczne.


Źródło: www.guardianinter.com.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Sezon na depresje

Sezon na depresje


Autor: Kamila Nowakowska


Wraz z początkiem jesieni często dopada nas zły nastrój i przygnębienie. Stajemy się ospali i nic nam się nie chce robić. Jeżeli i ciebie dręczy ten nieznośny stan zaparz herbatę „Happiness Tea” – „Czas na Herbatę”, która z pewnością pomoże przegonić zły nastrój.


Koniec lata i początek jesieni to czas, w którym często ogarnia nas apatia. Zmiany pogody, coraz krótsze dni, szarość za oknami oraz natłok obowiązków męczy nas i często przytłacza. Dopada nas chandra, robimy się smutni i czujemy się źle. To uczucie ogarnia ludzi bez względu na płeć i wiek, zarówno małe dzieci i mężczyźni mogą odczuwać stan przygnębienia ale to głównie kobiety najmocniej reagują na zmiany pór roku. Jesienna niemoc pociąga za sobą senność, wyraźny brak energii, drażliwość, kłopoty z koncentracją, wahania nastroju, zobojętnienie oraz osłabienie…po prostu nic się nam nie chce robić. Te wszystkie objawy to sygnał, że może ogarnąć lub właśnie ogarnia nas sezonowa, jesienna depresja. Jest to stan depresyjny, naukowo określany jako Sezonowe Zaburzenia Afektywne lub Nastroju w angielskim skrócie SAD (Seasonal Affective Disorder). Nawet skrótowa nazwa angielska dopasowała się do zespołu jesiennych zaburzeń, ponieważ angielskie słowo „sad” znaczy „smutny”. Głównymi objawami sezonowej depresji obok tych wymienionych wyżej są: ospałość, pomimo sporej dawki snu ciągłe uczucie zmęczenia, ociężałość, wzmożony apetyt szczególnie na słodycze, stałe przygnębienie, smutek, nadmierna drażliwość oraz spadek zainteresowania seksem. Źródło sezonowej depresji tkwi, jak ustalili specjaliści, przede wszystkim w niedoborze światła słonecznego. Dzieje się tak, ponieważ nasz organizm w ciemności wytwarza hormon zwany melatoniną a nadmiar tego hormonu powoduje ospałość i apatię. W słoneczne, wiosenne a w szczególności letnie dni przyjmujemy ogromną dawkę światła słonecznego, która podczas jesiennych i zimowych miesięcy obniża się wielokrotnie. Dodatkowo stan depresji sezonowej może wynikać także z poczucia smutku związanego z odejściem lata, czyli długich, ciepłych dni, czasu odpoczynku, niefrasobliwości, podwyższonej aktywności fizycznej i wielu możliwości towarzyskich. Krótko mówiąc depresja sezonowa to męczący, smutny stan, z którym trzeba walczyć jak tylko zauważymy u siebie pierwsze objawy. Na szczęście sezonowe zaburzenia nastroju najczęściej(ale nie zawsze) nie są postrzegane jako poważny stan zaburzeń psychicznych, które klasyfikują się do leczenia farmakologicznego. Jest kilka sposobów, które pomagają złagodzić lub usunąć ten przygnębiający stan. Adekwatnie do źródła depresji, którym jest brak światła słonecznego wskazane jest zwalczać ją za pomocą terapii światłem, czyli fototerapii. Fototerapia to popularna i uważana za najskuteczniejszą metoda walki z sezonową depresją, polegająca na oddziaływaniu leczniczego światła białego o specjalnych właściwościach podczas kilkudziesięcio minutowych seansów. Ważna jest także aktywność fizyczna, warto więc zapisać się na grupowe zajęcia aerobiku albo basen lub po prostu chodzić na spacery. Dobry wpływ na nasze samopoczucie mają kontakty z ludźmi, którzy nie są dotknięci syndromami sezonowej depresji, warto spędzać czas w gronie przyjaciół, z którymi zazwyczaj dobrze się bawimy i którzy są w stanie odsunąć od nas zły nastrój. Takie kontakty z ludźmi, którzy są wulkanami energii mają doskonały wpływ na samopoczucie, można wręcz zarazić się od nich optymizmem i siła do działania. Dużą role w walce z jesienną depresją odgrywa także prawidłowa dieta, która powinna być bogata w magnez oraz witaminy z grupy B. Wpływ na wzmocnienie układu nerwowego, dające poczucie odprężenia przez redukcję depresji i stresu mają także zioła, które dzięki swojemu działaniu są pomocne przy stanach depresyjnych. Jest wiele ziół, które można polecić, należą do nich miedzy innymi: melisa, pierwiosnek lekarski, rumian szlachetny, kwiat głogu a nawet bazylia, lecz zamiast przygotowywać wiele różnych, często niesmacznych naparów warto sięgnąć po gotowe mieszanki. Herbata „Happiness Tea” – „Czas na Herbatę” to aromatyczna herbatka na depresję, która swoim egzotycznym, letnim smakiem i aromatem pomoże przegonić zły nastrój a dzięki zawartości rumianku, melisy, jeżyny i głogu, które mają działanie uspokajające i kojące ośrodkowy układ nerwowy złagodzi skutki wszelkich stresów, przyniesie rozluźnienie i korzystnie wpłynie na nasze samopoczucie.





Kamila Nowakowska PR SOLUTION & NOA MARKETING więcej o PR SOLUTION & NOA MARKETING:)

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

środa, 12 grudnia 2018

Cała prawda o diecie Montignaca

Cała prawda o diecie Montignaca


Autor: Justyna Marszałkowska


Dieta polegająca na niełączeniu produktów węglowodanowych z tłuszczowymi już z samego założenie nie jest dobrym sposobem żywienia.


Każdy główny posiłek (śniadanie, obiad, kolacja) powinien dostarczać nam w odpowiednich ilościach zarówno białka, tłuszczu jak i węglowodanów. Zapewnia to stały dowóz składników odżywczych do organizmu i wpływa na jego sprawne funkcjonowanie – np. utrzymanie stałego poziomu glukozy we krwi.

Poza tym dieta nie jest bardzo skomplikowana, trzeba jedynie dobrze poznać zasady na jakich się opiera by ją zastosować i uzyskać pożądany efekt. Przede wszystkim należy zapoznać się tabelami z indeksem glikemicznym produktów chcąc przygotować odpowiedni posiłek.

Główne zasady, na których opiera się dieta Montignaca:
1. Nigdy nie łącz produktów o wysokim IG z tłuszczami w jednym posiłku
2. Unikaj jedzenia produktów węglowdanowo-tłuszczowych / pełne mleko, czekolada, awokado, wątróbka, orzechy laskowe, herbatniki
3. Wyeliminuj z diety cukier / sacharozę
4. Jedz chleb tylko pełnoziarnisty i tylko na śniadanie
5. Wyeliminuj z diety ziemniaki pod każda postacią
6. Wyeliminuj biały ryż
7. Makaron tylko al dente lub razowy
8. Owoce jedz oddzielnie, najlepiej na czczo i ze skórką
9. Zrezygnuj z alkoholu
10. Unikaj mocnej kawy i herbaty
11. Jedz co najmniej 3x dziennie, nie omijaj posiłków
12. Ogranicz spożywanie "złych" tłuszczów /nasyconych/, na korzyść "dobrych" /nienasyconych/
13. W czasie posiłku nie pij wody, nie pij tez bezpośrednio przed posiłkiem
14. Nie spiesz się, przeżuwaj dokładnie każdy kęs
15. Przygotowuj soki owocowe w domu, bezpośrednio przed spożyciem
16. Całkowicie wyeliminuj słodzone napoje gazowane
17. Po posiłku składającym się z węglowodanów poczekaj 3 godziny, zanim zjesz coś zawierającego tłuszcze
18. Po posiłku składającym się z produktów tłuszczowych poczekaj 4 godziny, zanim zjesz coś zawierającego węglowodany
19. Jedz warzywa bogate w błonnik: sałatę, pory, bakłażany itp.
20. Między posiłkami pij wodę mineralną niegazowaną - od 1,5 do 2 litrów


Poza tymi kilkoma punktami założenia diety są dość dobre i porównywalne z zaleceniami żywieniowców. Eliminacja słodzonych napojów, spożywanie produktów zbożowych pełnoziarnistych, ograniczenie spożycia tłuszczów nasyconych – zwierzęcych, na rzecz nienasyconych – roślinnych, regularne spożywanie posiłków itp.

Mimo wielu zalet diety nie poleciłabym jej ze względu na jedno z najważniejszych jej założeń - niełączenia produktów. Poszczególne składniki odżywcze powinny być równomiernie rozłożone na posiłki spożywane w ciągu dnia. Zapewnia to stały dowóz energii (glukoza, kwasy tłuszczowe) oraz składników budulcowych organizmu (białka, kwasy tłuszczowe) a także witamin i minerałów.

Ponadto dieta Montignaca zaleca nie liczenie kalorii dzięki czemu ma stać się przyjemniejsza i łatwiejsza w stosowaniu. Takie założenie może dawać zupełnie odwrotny efekt niż zamierzony – tycie!!!
Co jest jak najbardziej niepożądane oraz może skutkować niebezpiecznymi efektami.

Justyna Marszałkowska dietetyk medyczny Centrum Dietetyczne ProLinea www.e-prolinea.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Cała prawda o diecie Atkinsa

Cała prawda o diecie Atkinsa


Autor: Justyna Marszałkowska


Dieta Atkinsa ma bardzo podobne założenia jakie stawia dieta optymalna (dr Kwaśniewskiego). Bazuje na produktach zwierzęcych – mięso, ryby, drób, owoce morze, jaja, sery – ograniczając maksymalnie spożycie węglowodanów (owoców, warzyw, produktów zbożowych).


Taki rodzaj diety powoduje powstanie tzw. ketozy, czyli czerpania przez organizm energii z cząstek tłuszczu na skutek niedoboru glukozy, czego efektem ubocznym jest powstawanie ciał ketonowych. Ketoza nie jest stanem fizjologicznym dla organizmu i może stanowić poważne obciążenie dla wielu narządów (np. nerek).

Ważne jest, by pamiętać, że glukoza dostarczana do organizmu (wraz z produktami węglowodanowymi) jest jedynym źródłem energii dla naszych krwinek czerwonych. Pozbawione tej energii bardzo szybko obumierają. Ponadto glukoza jest także najlepszym źródłem energii dla komórek mózgu. Mimo, iż potrafi on wykorzystywać ciała ketonowe robi to tylko i wyłącznie w przypadku deficytu glukozy. Zatem nie jest prawdą, jak twierdził Atkins, że ciała ketonowe, to najlepsze źródło energii dla mózgu.

Dieta ta może spowodować poważne zburzenia w gospodarce wodno–elektrolitowej ponieważ jest dietą silnie moczopędną, a tym samym działa odwadniająco. Zbyt drastycznie ogranicza spożycie węglowodanów (według żywieniowców dzienne spożycie węglowodanów nie powinno być niższe niż 100 g) co będzie się wiązało ze złym funkcjonowaniem: głównie krwinek czerwonych, mózgu, serca, tkanki mięśniowej itp. Dieta ta zaleca wprowadzenie suplementacji, co przy prawidłowo zbilansowanej diecie nie jest konieczne. Należy pamiętać, że preparaty witaminowe zawierają bardzo duże ilości – często ponad normę witamin i składników mineralnych. Może to wpływać na zaburzenia będące wynikiem hiperwitaminozy (nadmiaru witamin) np. zaburzenia ze strony wątroby, która jest głównym narządem magazynującym te witaminy.

Dlatego tak ważne jest, aby dostarczać do swojego organizmu naturalnych witamin i składników mineralnych występujących w żywności. Dieta bogata w warzywa, owoce, produkty zbożowe, chude mięso, tłuszcze roślinne zapewni nam zdrowie, dobrą kondycję, szczupłą sylwetkę.

Justyna Marszałkowska dietetyk medyczny Centrum Dietetyczne ProLinea www.e-prolinea.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Cała prawda o diecie optymalnej

Cała prawda o diecie optymalnej


Autor: Justyna Marszałkowska


Jest to dieta, która swoje założenia opiera na spożywaniu produktów jak najbardziej tłustych wykluczając przy tym lub maksymalnie ograniczając spożycie węglowodanów.


Dieta na pewno dostarcza odpowiednich ilości białka ponieważ zezwala na spożycie wszystkich mięs wskazując na te bardziej tłuste (podroby, mięso wieprzowe, chrząstki itp.). Zdecydowanie przekracza dzienne zapotrzebowanie na tłuszcz, a w tym na nasycone kwasy tłuszczowe (pochodzenia zwierzęcego – zawarte w maśle, smalcu, słoninie, tłustych mięsach, tłustym mleku i jego produktach), które nie powinny przekraczać 10% dziennego zapotrzebowania na tłuszcz. W dziennym jadłospisie tej diety jest zachwiany stosunek kwasów nasyconych do jedno – i wielonienasyconych (nasyconych powinno być najmniej a jednonienasyconych – np. oliwa z oliwek, olej rzepakowy – najwięcej).
W prawidłowym modelu żywieniu dopuszcza się spożycie 3 – 5 sztuk jaj tygodniowo, podczas gdy dieta optymalna „nakazuje” spożywanie aż 4 i więcej jaj na dobę!!!

Największą wadą diety jest ograniczenie spożycia węglowodanów, głównie w postaci produktów zbożowych i owoców. Należy pamiętać, że zboża i wszystkie produkty z nich powstałe dostarczają niezbędnych składników mineralnych (magnezu – zapewniającego odpowiednią pracę tkance nerwowej i mięśniowej, żelaza – zapobiegającego anemii, cynku – dbającego o odpowiedni stan skóry i pracę systemu odpornościowego, witamin z grupy B – zapobiegających zaburzeniom ze strony układu nerwowego itd.) i błonnika, który ma bardzo dobroczynny wpływ na organizm. Dieta bogata w błonnik (pieczywo pełnoziarniste, otręby pszenne, grube kasze, musli itp.) przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania jelit, chroni je przed chorobami nowotworowymi, wpływa na stężenie cholesterolu we krwi, stabilizuje poziom glukozy w surowicy krwi i przyczynia się do spadku masy ciała!!!

Dieta optymalna nie jest dietą dla żadnego chcącego się zdrowo odżywiać człowieka. Dieta osób chcących dbać o swój organizm oraz o linię powinna się opierać na produktach chudych – kurczak, indyk, królik, cielęcina, wołowina, ryby, produkty mleczne do 2% tłuszczu – dostarczać głównie tłuszczów pochodzenia roślinnego a nie zwierzęcego, nie wykluczać ani ograniczać produktów zbożowych i owoców.
Dr Kwaśniewski propaguje te produkty, które każdy dbający o zdrowie powinien zdecydowanie ograniczyć chcąc zapewnić sobie dobre samopoczucie i zdrowie.


Produkty zalecane dla człowieka przy żywieniu optymalnym
1. Wszystkie rodzaje serów
2. Jaja - powyżej 4 na dobę
3. Podroby, galarety mięsne, chrząstki, tłuste rosoły
4. Każdy rodzaj mięsa, najlepiej tłuste, wieprzowe, wszystkie rodzaje wędlin - najlepsze salcesony
6. Ryby, konserwy rybne, drób, najlepsza tłusta gęś, kaczka
8. Dużo tłuszczu - masło, smalec, słonina, smalec gęsi, olej słonecznikowy, oliwa, dobra margaryna. Tłuszcze pochodzenia zwierzęcego są znacznie lepsze od tłuszczów pochodzenia roślinnego
9. Mleko lub śmietana do 0,5 litra/dobę
10. Wszystkie jarzyny, pieczarki, grzyby do 300g/dobę
11. Jeden ziemniak(frytki na smalcu, łoju)
12. Należy pić więcej płynów - bez cukru
13. Orzechy, słonecznik, majonez, przyprawy, kawa, herbata lub lepiej soki owocowe, nie słodzone - 2-3 łyżki na szklankę gorącej lub zimnej wody

Produkty "niejadalne" dla człowieka przy żywieniu optymalnym
1. Cukier, słodycze, miód
3. Owoce i przetwory owocowe: dżemy, kompoty
4. Ryż i kasze, chleb i pieczywo
6. Ciasta, kluski, potrawy mączne
7. Ziemniaki, mąka ziemniaczana
9. Groch i fasola
10. Słodzone płyny
11. Inne produkty pochodzenia roślinnego
12. Sól według smaku, aż do zupełnego zaprzestania dodawania soli do potraw, bowiem przy żywieniu optymalnym wszystkie składniki mineralne występują w optymalnych ilościach i proporcjach w dostarczanych produktach


Justyna Marszałkowska dietetyk medyczny Centrum Dietetyczne ProLinea www.e-prolinea.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.