Obiad inny niż zwykle - kuskus z warzywami

Symbol bogactwa i dobrobytu, w krajach muzułmańskich potrawa uświetniająca wszystkie ważne uroczystości, takie jak chrzciny, wesela i pogrzeby; w Polsce ciągle niedoceniana - kasza kuskus.

Kuskus, podobnie jak jego przyrodni brat ryż, posiada bardzo długą historię. Jako pierwsi jadali go prawdopodobnie mieszkańcy afrykańskich gór Atlas już 3 tysiące lat p.n.e. Dzięki nim kuskus poznali również faraonowie w Egipcie, którzy zachwycili się delikatnym aromatem i lekko orzechowym smakiem nowej potrawy. Nie udało im się jednak dochować kulinarnej tajemnicy i w niedługim czasie kuskus zagościł również na stołach Marokańczyków, Algierczyków, Libijczyków i Tunezyjczyków, dla których stał się potrawą narodową. Musiało minąć wiele setek lat, by inne kontynenty także poznały smak wyśmienitej kaszy. Dopiero bowiem w XVII wieku przypłynęła ona do Brazylii na statku z niewolnikami; w Europie natomiast rozkoszowano się nią od wieku XIX dzięki żołnierzom francuskim, którzy przywieźli ją z Algierii.

Sama nazwa kuskus pochodzi od arabskiego słowa kaskasa, (tłuc, rozbijać)  i oddaje dobrze tradycyjny sposób wyrobu tej kaszy, polegający na łuskaniu, a następne rozdrabnianiu ziaren pszenicy, by potem obtaczać je w mące pszennej. Współcześnie kuskus otrzymuje się przez granulację mąki pszennej z pszenicy durum z wodą oraz dodatkami i przesiewanie grysiku przez sita o odpowiedniej średnicy. Kuskus łączy zatem zalety kaszy i makaronu - zawiera składniki odżywcze charakterystyczne dla kasz a równocześnie ma fakturę makaronu. Niewielu z nas wie, że pszenica durum, z której wytwarzany jest kuskus wzmacnia serce, nerki i wątrobę, reguluje również rytm serca. Nie zawiera także cholesterolu i posiada niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Ze względu na swe odżywcze i nawilżające właściwości jest szczególnie zalecana dzieciom, kobietom w ciąży i osobom starszym. Poza tym jest niezwykle szybka w przygotowaniu. Wystarczy wsypać odpowiednią ilość kaszy do miski, zalać wrzącą wodą, poczekać 5 - 6 minut i gotowe! Można również gotować ją w osolonej wodzie lub w mleku przez 1 - 2 minuty. Pamiętajmy, że kuskus po ugotowaniu trzykrotnie zwiększa swoją objętość.

Jest wiele sposobów podawania tej niezwykłej kaszy. Zarówno na ciepło jak i na zimno kuskus idealnie komponuje się zarówno z mięsem, warzywami, jak i słodkimi owocami, idealnie nadaje się też do sałatek. Jeśli mamy jednak ekstremalnie mało czasu, a chcielibyśmy zjeść coś pożywnego, na rynku dostępne są mieszanki kasz i ryżów z różnego rodzaju dodatkami. Firma Konpack na przykład posiada Kaszę kuskus z warzywami. Kilka minut gotowania wystarczy, by otrzymać pełnowartościowy wegetariański posiłek. Możemy oczywiście dodać do niego mięso, sosy, rośliny strączkowe, wtedy będzie stanowił idealną bazę dla kulinarnych eksperymentów.

Ta wyjątkowo uniwersalna kaszka, posiadająca dodatkowo dużo białka, z powodzeniem może zastępować tradycyjne ziemniaki, makarony, czy kluski, a specyficzny smak uczyni z każdego obiadowego dania wyrafinowany posiłek.

Dziś firma Konpack poleca: Sałatka z kaszy kuskus z warzywami:

Składniki: 1 torebka kaszy kuskus z warzywami, 1 pęczek natki pietruszki, oliwa, sok z cytryny, sól

Przygotowanie: Kaszę kuskus z warzywami ugotować według sposobu przygotowania podanego na opakowaniu. Natkę pietruszki i miętę posiekać. Wszystko razem wymieszać dodając oliwę, sok z cytryny i sól do smaku. Sałatkę podawać schłodzoną. Więcej przepisów na www.konpack.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Składniki masy fondue

Piękno fondue kryje się w jego prostocie: zaledwie kilka składników tworzą smaczny posiłek o bogatym smaku. Podstawowe składniki różnych rodzajów fondue to ser, alkohol, olej i czekolada.

Ser

Klasyczne serowe fondue przygotowuje się ze szwajcarskim serami (np. Ementaler, Gruyère, Appenzeller), które stają się bardzo elastyczne po roztopieniu. Nadają się także sery typu: Beaufort, Mozzarella, Edam, Fontina i Cheddar. Jednak warto wypróbować nawet zwykłe twarde sery, które okażą się pod ręką i nadają się do topienia.

Serowe fondue należy przyrządzać w kwaśnym środowisku (winie, likierze, soku cytrynowym), które nadaje fondue delikatność. Do przyrządzenia bardziej lekkiego, mniej alkoholowego fondue z miękkiego sera należy wybierać ostre lub średnio ostre kozie sery lub miękkie sery z ziołami i pieprzem.

Zdecydowany smak niebieskich serów sprawia, że również nadają się do fondue, jednak należy je topić nie w alkoholu czy soku cytrynowym, lecz w mleku.

 

Alkohol

Do twardych serów używa się białego wytrawnego wina, np. szwajcarskiego Chasselas. W celu nadania owocowego smaku używamy cydru. Jeśli ser jest dobrej jakości, dojrzały i twardy, można spróbować dodać prawdziwego Ale lub zwykłego piwa. Likiery nadają fondue przyjemny aromat i sprawiają, że staje się jednorodne i gładkie. Najpopularniejszym z likierów do fondue jest Kirsch (nalewka wiśniowa). Czekoladowe fondue będzie smaczniejsze z pomarańczowym likierem Grand Marnier, kawowym Kahlua lub migdałowym Amaretto. Likiery owocowe pasują idealnie do owocowego fondue.

Olej

Do fondue pasują jasne oleje o delikatnym zapachu, które nagrzewają się do wysokich temperatur, nie zagotowując się. Wybieramy olej kukurydziany, słonecznikowy lub arachidowy. Oliwa z oliwek, olej sezamowy oraz olej orzechowy mają zbyt silny zapach, a przy wysokich temperaturach łatwo się zapalają. Jeśli je lubimy, możemy dodać kilka łyżek do innego, bardziej neutralnego oleju, a aromat się rozprzestrzeni.

Czekolada

Im droższa jest czekolada, tym bardziej nadaje się do fondue, gdyż zawartość w niej kakao jest większa, czasem aż 90% w porównaniu do 17% w tańszej czekoladzie. Najlepsza jest gorzka czekolada, gdyż nie zawiera tłuszczy roślinnych, ani cukru. Droższej czekolady potrzeba mniej, niż tej tańszej; nawet jeśli zawiera cukier, intensywny smak będzie zachowany. Słodszy i delikatniejszy smak uzyskamy, używając czekolady mlecznej.

Niezależnie od rodzaju czekolady topimy ją na parze wodnej, a następnie przelewamy do naczynia do fondue i utrzymujemy temperaturę za pomocą palnika ze słabym płomieniem lub malutkiej świeczki.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Bezpieczeństwo eksploatacji fondue

Zestaw do przygotowania fondue jest przeznaczony wyłącznie do użytku domowego – nie należy go używać w celach komercyjnych. Przed pierwszym użyciem zestawu należy uważnie przeczytać instrukcję obsługi oraz umyć go w ciepłej wodzie z płynem w celu usunięcia resztek brudu pozostałego po produkcji.

Naczynie stawiamy na podstawce na równej powierzchni, z dala od brzegu stołu, aby zapobiec ewentualnemu przewróceniu. Zawsze należy się upewnić, czy naczynie zostało postawione stabilnie.

 

Palnik powinien być używany zgodnie z instrukcją obsługi. Należy używać wyłącznie paliwa przeznaczonego do danego zestawu i gasić ogień za pomocą specjalnej pokrywki. Paliwo należy wlewać z dala od ognia i rozgrzanych przedmiotów oraz przechowywać je w miejscu niedostępnym dla dzieci.

 

Nigdy nie należy zostawiać zapalonego palnika bez opieki, zwłaszcza jeśli w domu są dzieci lub zwierzęta.

 

Uwaga! Fondue szybko się rozgrzewa! Nie należy go dotykać, aby uniknąć oparzeń. Fondue nie powinno się znajdować w pobliżu ścian, firanek, łatwopalnych przedmiotów. Najlepiej ustawić zestaw na termoizolacyjnej podkładce, aby stół i obrus nie zostały uszkodzone.

 

Należy zachowywać ostrożność z powodu łatwopalności tłuszczy. Jeśli olej zaczyna się palić, należy przykryć fondue pokrywką lub mokrym ręcznikiem, aby odciąć dopływ tlenu. Nigdy nie należy zalewać wodą palącego się oleju! Pomieszczenie, gdzie przyrządzamy fondue, powinno być dobrze wietrzone, dobrym rozwiązaniem jest balkon lub taras.

 

Aby uniknąć pryskania tłuszczu, należy upewnić się, by podawane do zanurzania produkty były suche.

 

Należy uważać na ręce w czasie przesuwania pełnego, gorącego naczynia.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Ryż pachnący jaśminem

Ryż stanowi podstawę wyżywienia ponad połowy mieszkańców kuli ziemskiej, dostępny jest w większości krajów świata i znany w prawie każdej kulturze. Ma on wiele odmian, różniących się nie tylko wyglądem, ale przede wszystkim smakiem, a nawet zapachem.

Takim ,,arystokratą" wśród ryżów jest ryż jaśminowy, nazwany tak ze względu na specyficzny aromat uwalniający się podczas gotowania. Pochodzi on z Tajlandii, jednak ceniony jest w całej Azji, a także obu Amerykach i Europie. Legenda głosi, że został on odnaleziony zupełnie przypadkiem w jednej z małych azjatyckich wiosek i długo musiał czekać na należną mu sławę. Dopiero bowiem w latach 70 rozwinięto masową produkcję tego ziarna o śnieżnobiałej barwie (choć istnieją też odmiany czerwona i brązowa) i charakterystycznej, lekko kleistej konsystencji. Ryż jaśminowy jest także bardzo zdrowy,  jest bowiem produktem bezglutenowym i lekkostrawnym, a więc można podawać go małym dzieciom, osobom, które dbają o linię, osobom starszym, alergikom oraz cierpiącym na celiakię i inne dolegliwości przewodu pokarmowego. Jednak najbardziej cenionym walorem tego ryżu jest wspomniany wcześniej unikalny aromat, przypominający nieco zapach jaśminu. Z powodu kwiatowego zapachu, ziarno to nazywane jest zamiennie ,,ryżem pachnącym".

Dzięki delikatnemu smakowi ryż jaśminowy idealnie łagodzi pikantne nuty tradycyjnych potraw, jest więc szeroko stosowany szczególnie w kuchni tajskiej jako podstawa wielu egzotycznych potraw i deserów. Można podawać go w towarzystwie kurczaka, owoców morza lub orzechów nerkowca. Szefowie kuchni polecają też komponować ryż jaśminowy z tradycyjnymi przyprawami tajskimi: trawą cytrynową, która wzmacnia aromat jaśminu, galangalem, wprowadzającym korzenną nutę do całej potrawy, czy limonką, nadającą całości cytrusowy akcent. Nie poleca się natomiast marnować go na zwykłe zapiekanki i risotta - jest na to po prostu zbyt szlachetny, nawet określa się go często ,,ryżem do zadań specjalnych".

Niegdyś, ze względu na swoją ,,elitarność" ryż jaśminowy był drogi i trudno dostępny, na szczęście dzisiaj możemy bez ograniczeń cieszyć się jego aromatem (znajduje się w ofercie np. firmy Konpack w linii produktów Fit's). Co więcej, jego przygotowanie zajmuje niewiele ponad kwadrans. Ryż jaśminowy Fit's został zamknięty w praktycznych torebkach, które wystarczy wrzucić do gorącej, lekko osolonej wody, a po 18 - 20 minutach gotowania pod przykryciem wyjąć i odsączyć, by otrzymać podstawę wszelkiego rodzaju wykwintnych, egzotycznych dań i deserów.

Ryż jaśminowy, najczęściej używany do dań kuchni tajskiej, może równie dobrze sprawdzić się jako składnik potraw z innych regionów świata, np. Południowej Ameryki, do czego przekonuje nas firma Konpack w zakładce ,,Przepisy" na swojej stornie internetowej www.konpack.pl

            Konpack poleca danie na dziś: Ryż po meksykańsku

Składniki: 160g ryżu jaśminowego Fit's (2 torebki), kukurydza 1 puszka, czerwona fasola (1 puszka), cebula (2 szt.), parówki (3 szt.), olej, sól, chili

Przygotowanie: Ugotować ryż według sposobu przygotowania podanego na opakowaniu. Pokroić cebulę i parówki w kostkę, następnie wrzucić na rozgrzany olej i poddusić. Do cebuli i parówek dodać odsączona kukurydzę oraz fasolę z puszki wraz z sosem. Dusić pod przykryciem. Doprawić chili do smaku (chili nada potrawie ostrzejszy smak, typowy dla kuchni meksykańskiej). Ugotowany ryż można wymieszać z warzywami albo podać na sypko, polany sosem.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Naleśniki z włoskim charakterem

Włochy - cóż to jest za kraj! Przystojni mężczyźni, piękne, długowłose kobiety, zatrzymane w czasie Wieczne Miasto, Mediolan, stolica światowej mody. Przepiękna, ponad stukilometrowa złota wstęga piaszczystych plaż, czyli Riwiera Adriatycka i malownicze Dolomity...

Jakby tego było mało, Włochy mogą poszczycić się jeszcze jednym, niepodważalnym atutem - znaną na całym świecie i pod każdą szerokością geograficzną kuchnią. Nic w tym dziwnego, jeśli weźmiemy pod uwagę upodobanie do ucztowania i smakowania życia, z jakiego znani są mieszkańcy tego kraju. Tak jak i poszczególne zakątki tego kraju różnią się od siebie, tak i kuchnia każdego z 20 regionów Italii jest inna, ma swoje specyficzne składniki i dodatki. Najpopularniejszymi potrawami są oczywiście wszelkiego rodzaju makarony przybierające najrozmaitsze kształty i kolory, wzbogacane ziołami i przyprawami, od diabelskiego spaghetti, poprzez delikatną śmietankową carbonarę, aż po malutkie ravioli. Pomimo nieograniczonych, makaronowych przysmaków, nie tylko makaronem prawdziwy Włoch żyje - wymieniając południowe dania nie sposób zapomnieć o wizytówce kraju, czyli pizzie, lub też o bardzo popularnym risotto.  

Włoska kuchnia od dawna cieszy się dużym powodzeniem wszędzie na całym świecie - także i u nas w Polsce. Często korzystamy w kuchni z południowych  przepisów, warto więc pamiętać, że poza pastami i pizzą Włosi gustują także w zupach i - co ciekawe - w naleśnikach. Najbardziej znaną włoską zupą jest minestrone - nie ma na nią ścisłego przepisu, ponieważ jej skład bazuje na warzywach sezonowych i różni się w poszczególnych regionach Italii. Najczęściej minestrone przyrządza się jednak z cukini, fasolki szparagowej, marchwi, zielonego groszku oraz szpinaku. Zupę możemy podawać na różne sposoby: z drobnym makaronem, ryżem lub grzankami. Naleśniki, uzupełnienie dwudaniowego obiadu, przyrządzane są najczęściej z mięsnym, aromatycznym farszem w stylu bolognese.

Jeśli nie mamy kulinarnego zacięcia, możemy skorzystać z gotowej propozycji Virtu - w ofercie firmy, pośród wielu różnych propozycji podania naleśników, znajdują się także Naleśniki bolognese: zaskakująca i jakże smaczna alternatywa dla tradycyjnych naleśników na słodko czy słono. Mięsne nadzienie Naleśników bolognese bardzo dobrze komponuje się z plasterkami mozzarelli - również ulubioną przekąską Włochów.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.