Zdrowa żywność - zobacz na Ceneo.pl

środa, 23 grudnia 2020

Sól - szkodzi czy pomaga?

Kiedy robisz zakupy zastanawiasz się, jaką sól wybrać, aby nie szkodziła? Sól to najpopularniejsza przyprawa na większości kuchennych stołów. Jest znakomitym środkiem smakowym i konserwującym.>

 To cenny i wartościowy produkt żywnościowy. Nie bez powodu określana w niektórych kulturach mianem „białego złota”, bowiem jest niezbędna do życia.

Czy rzeczywiście taka nie­zdrowa?

Sól jest głównym źródłem pierwiast­ków sodu i chloru w diecie. Sód odpowiada za utrzymanie stałego ciśnienia krwi oraz za gospodarkę wodno-mineralną. Umożliwia trans­port składników pokarmowych, np. witamin czy węglowodanów. Z po­wodu przyjmowania niektórych le­ków, nadmiernego spożycia wody, nadmiernej aktywności fizycznej czy odwodnienia pojawia się w organi­zmie niedobór sodu. Niedobór tego pierwiastka może wywołać hiponatremię – jest to zaburzenie gospo­darki wodno-elektrolitowej organi­zmu.Może spowodować problemy z oddychaniem, odwodnienie, silne skurcze mięśni palców i łydek. Nie­dobór sodu powoduje także za­burzoną termoregulację – sprzyja poparzeniom słonecznym i udarom cieplnym. W skrajnych przypadkach hiponatremia może doprowadzić do śmierci, wywołując śpiączkę i obrzmienie mózgu.

Początkowo or­ganizm broni się przed niedoborem sodu przez wzmożone odczucie pragnienia. Zalecana przez Świa­tową Organizację Zdrowia dawka spożywania soli wynosi 5 g/d, czyli nie należy spożywać więcej niż jed­ną małą łyżeczkę dziennie. Niestety, soli zjadamy trzykrotnie więcej. Zwykła sól kuchenna to chlorek sodu wzbogacony czasami o pier­wiastek jodu lub fluoru. Jest oczysz­czona z niemal wszystkich mikroele­mentów i składników odżywczych, przez co traci prozdrowotne właści­wości. Dodatkowo jest wzbogacona pochodnymi cyjanowymi, wybiela­czami i związkami aluminium, któ­re są neurotoksyną. Sól kuchenna zatrzymuje wodę w organizmie, przyczyniając się do powstania obrzęków. Odpowiedzialna jest za rozwój chorób układu sercowo-na- czyniowego szczególnie miażdżycy i nadciśnienia tętniczego. Wypłuku­je wapń z organizmu, przyczyniając się do powstania osteoporozy czy udarów mózgu. Warto pamiętać, że sól kuchenna dodawana jest przez producentów Chleba, wędlin, serów żółtych. Dużą ilość soli znajdziemy także w napojach gazowanych, wy­robach cukierniczych i w produktach wysoko przetworzonych.

Jaką sól wybrać, aby nie szkodziła?

Sól kamienna z Kłodawy jest nie­przetworzona, bogata w sód i łatwo przyswajalne przez organizm skład­niki mineralne, takie jak: żelazo, ma­gnez, wapń, potas, chrom i jod. Ma zabarwianie od szarobiałego, przez różowy, aż do niebieskiego. Może występować w postać drobno- lub gruboziarnistej. Według prof. Julia­na Aleksandrowicza, mikroelementy zawarte z soli kłodawskiej są bio- pierwiastkami, a nawet pierwiast­kami życia. Nie zawiera w swoim składzie szkodliwych antyzbrylaczy, które zapobiegają powstawaniu gru­dek w soli. Producenci oznaczają ten środek symbolem E536, czyli żelazocyjankiem.

Powstała w wyniku krystalizacji i od­parowania zbiorników wód morskich w epoce cechsztynu, około 250 min lat temu. Jest więc wolna od wszel­kich zanieczyszczeń cywilizacyj­nych. Wydobywa się ją ze złóż pod­ziemnych w postaci kamieni i brył za pomocą tradycyjnej metody górni­czej. Następnie poddawana jest kru­szeniu i mieleniu podczas obróbki mechanicznej. Nie jest poddawana procesowi ługowania, czyli chemicz­nemu oczyszczeniu do postaci czystego chlorku sodu.

Wzbogaca organizm w niezbędne mikroelementy oraz przenosi bioinformację, jak organizm powinien me­tabolizować chlorek sodowy. Działa także alkalizująco na organizm, czyli pozwala przywrócić właściwe pH or­ganizmu. Zgodnie z zaleceniami mi­nistra zdrowia, sól kamienna pomi­mo zawartości naturalnego jodu jest dodatkowo jodowana. Dzięki temu dostarcza do organizmu niezbędną dawkę tego pierwiastka. Sól poma­ga w leczeniu zaburzeń emocjonal­nych i stanów depresyjnych. Utrzy­muje na stałym poziomie poziom serotoniny – hormonu zwanego po­tocznie hormonem szczęścia. To na­turalny i bezpieczny środek nasenny bez zbędnych efektów ubocznych. Skutecznie walczy ze stresami fizjo­logicznymi.

Sól – białe złoto

Pomaga w chorobach układu sercowo-naczyniowego. Skutecznie stabilizuje rytm skurczów serca. Nadciśnienie tętnicze jest efektem odwodnienia i wypływania pierwiast­ków takich jak magnez, sód i potas. Dobra sól w połączeniu z wodą nor­muje ciśnienie krwi. Rano powin­niśmy wypijać pół litra dwukrotnie przegotowanej wody z dodatkiem soli kamiennej. Tak przygotowaną mieszaninę należy wypijać powol­nymi łykami, dzięki temu skuteczniej nawadniamy organizm. Sól pomaga równoważyć poziom cukru we krwi i obniża zapotrzebowanie na insulinę. Zmniejsza też ryzyko powikłań wtór­nych związanych z cukrzycą.

Sól jest silnym, naturalnym środ­kiem antyhistaminowym. Oczyszcza drogi oddechowe, rozrzedza śluz i ułatwia wydalanie go z organizmu. Kilka ziarenek soli położonych na ję­zyk, a następnie wypicie 1-2 szkla­nek wody zmniejsza intensywność suchego kaszlu i ataków astmy. Zapobiega także osteoporozie. Gdy w diecie brakuje soli, organizm uwalnia rezerwy magazynowane w kościach długich. Kości utrzymują wodę dzięki zawartości soli w or­ganizmie. Gdy mamy niedobór soli, krew odbiera ją z kości długich. Do kości dostaje się histamina i pojawia się ból, a w wyniku odwodnienia roz­wija się osteoporoza. Ból nóg może złagodzić kąpiel w gorącej wodzie z dodatkiem soli.

Sól kamienna czy morska?

Współczesny marketing zachwa­la sól morską albo himalajską. Sól morska powstaje przez odparowanie wody morskiej. Sól ta posiada zanieczyszczenia cywilizacyjne. Sól kopalniana wydobywana jest z pod­ziemnych złóż soli, więc jest wolna od wszelakich zanieczyszczeń cy­wilizacyjnych. Powstaje pytanie: sól morska czy kamienna? Obie sole są naturalne i mają podobne właściwo­ści zdrowotne. Media przekonują że spożywanie soli morskiej pomoże nam znacznie ograniczyć przyjmo­wanie sodu. Jednak jest to błędna opinia, gdyż granulki soli morskiej są większe, więc do przyprawiania potraw zużywamy większe ilości soli. Zawartość sodu w soli morskiej i kamiennej jest taka sama. Jednak sól kamienna jest łatwo dostępna i ma niską cenę.

Sól jest niezbędna w zachowaniu diety człowieka, choć jak we wszyst­kim należy zachować umiar w jej  spożywaniu. Należy więc zrezygno­wać z dań gotowych i żywności wy­soko przetworzonej na rzecz świe­żych i ekologicznych produktów. Część soli, którą spożywamy wyda­lana jest wraz z potem lub podczas filtracji krwi w nerkach. Sól należy wybierać świadomie, czytając ety­kiety na opakowaniu. Każda, nawet najlepsza, sól zawiera chlorek sodu, który w nadmiarze nie jest wska­zany. Sól powinna być naturalna, z dużą zawartością składników mi­neralnych, nieoczyszczona i bez zbędnych dodatków chemicznych.

Sama używam soli  od 3 lat, w celu podniesienia ciśnienia.  Piję na dwa sposoby, raz nabieram pół łyżeczki, biorę do ust i popijam dużą ilością wody. Innym razem  drobno zmieloną sól, biorę w szczyptę, kładę na język i popijam wodą. Tak kilka razy dziennie. Nie przekraczam dziennej normy. Należy też pamiętać, że sól jest niezbędna do właściwego nawodnienia organizmu. Kiedy pijemy samą wodę, przelatuje przez nas jak przez sitko, nie nawadnia nas. Dlatego nie ma znaczenia ile wypijemy, wszystko oddamy z powrotem. U siebie zauważyłam pewna prawidłowość. Kiedy wypiłam szklankę wody bez soli,  czułam się pełna, wzdęta i ociężała. Od kiedy stosuje kilka razy dziennie szczyptę, mogę jednorazowo wypić, potrzebną mi ilość wody i nie czuje dyskomfortu.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Nowa moda. Olej z orzechów włoskich na zdrowie

Czy wiesz jakie ciekawe własciwosci posiada olej z orzechów włoskich?

Olej z orzechów i jego niezwykłe korzyści.

Istnieje wiele cennych zalet z picia oleju orzechowego, takich jak wspomaganie odchudzania, poprawianie wyglądu skóry, stymulacja pracy serca, wzmocnienie włosów, łagodzenie napięcia, poprawa funkcjonowania wątroby, zapobieganie infekcjom i ochrona przed stresem. Jest on bezpieczny do stosowania wewnętrznego i miejscowego, chociaż tylko jego niewielka ilość jest potrzebna ze względu na jego silną naturę.

Czym jest olej z orzechów włoskich?

Olej ten zazwyczaj jest tłoczony na zimno i znany jako jeden z droższych olejów naturalnych dostępnych na rynku. Popularność tego oleju wzrosła na całym świecie. Oleje z orzechów włoskich zawierają mono nienasycone i wielonienasycone tłuszcze, w szczególności kwas linolowy i oleinowy. Wiele z tych tłuszczów działa również jako przeciwutleniacze i związki przeciwzapalne, które są powszechnie znane jako dobre formy tłuszczu, dzięki szybkiej konwersji energii.

Korzyści z picia oleju z orzechów włoskich

Osoby, które często cierpią na łuszczycę, wypryski, oparzenie słoneczne, przedwczesne starzenie się, słaby układ odpornościowy, otyłość, wypadanie włosów, łupież, zmarszczki, wysokie ciśnienie krwi, stres, lęk i cukrzycę, a także osoby o wysokim ryzyku choroba serca, powinny koniecznie mieć go w swojej apteczce. Olej ten wspaniale działa na te wspomniane wyżej dolegliwości.

Ochrona skóry

Istnieją trzy kluczowe części składowe oleju orzechowego, które pomagają chronić skórę: antybakteryjne, przeciwutleniające i przeciwzapalne. Przeciwutleniacze są w stanie zmniejszyć zmarszczki w skórze, pomagając zachować młodszy wygląd. Składniki przeciwbakteryjne mogą pomóc chronić patogeny skóry. Przeciwzapalny charakter oleju pomaga łagodzić przewlekłe stany, takie jak egzema i łuszczyca, a także ostre przypadki zapalenia lub reakcje alergiczne.

Stymuluje prace serca.

Olej z orzechów ziemnych składa się z ponad 70% tłuszczów wielonienasyconych, jak również znacznej ilości tłuszczów jednonienasyconych. Ten olej jest bez cholesterolu i jest doskonały do ​​poprawy zdrowia serca poprzez zmocnienie krążenia, zmniejszenie osadzania się tłuszczu, zwiększenie energii i obniżenie ciśnienia krwi. Razem, te efekty oznaczają obniżone ryzyko miażdżycy tętnic, zawału serca i udaru mózgu.

Eliminuje łupież.

Masując ten olej w skórę głowy, często w połączeniu z innymi olejkami eterycznymi, ponieważ olej orzechowy jest doskonałym olejem nośnikowym, można nawilżać skórę i wyeliminować różne infekcje. Może to również pomóc w wyeliminowaniu jakichkolwiek objawów łupieżu.


Zmniejsza stan zapalny.

Właściwości przeciwzapalne tego oleju działają zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Jeśli stosujesz olej z orzechów na bolące stawy i mięśnie, to może on pomóc zmniejszyć ich stan zapalny i ból. Poprawia on też funkcjonowanie naczyń krwionośnych, jeszcze bardziej wspomagając zdrowie serca.

Ma działanie przeciwutleniające.

Wolne rodniki są stale wytwarzane przez metabolizm komórkowy, a następnie wpływają na komórki i tkanki organizmu na różne sposoby, a mianowicie powodując apoptozę lub mutacje komórkowe, a także zwiększając ryzyko raka. Wysoki poziom przeciwutleniaczy znajdujących się w oleju z orzechów pomaga zmniejszyć stres oksydacyjny w całym ciele.


Zapobiega wypadaniu włosów.

W oleju z orzechów znajduje się znaczna ilość potasu, co potwierdza, że ​​zwiększa on wzrost włosów i stymuluje produkcję nowych komórek oraz chroni mieszki włosowe. Działanie nawilżające i przeciwbakteryjne tego oleju może zapobiegać przedwczesnej utracie włosów.

Kontroluje cukrzycę.

Osoby, które starają się utrzymać prawidłowy poziom cukru we krwi lub już cierpią na cukrzycę, mogą znaleźć pomoc w oleju z orzechów, ponieważ reguluje on poziom cukru we krwi i produkcje insuliny w trzustce. Może to pomóc chorym na cukrzycę wrócić do bardziej normalnego życia i pomaga to zmniejszyć ryzyko wystąpienia cukrzycy.

Jak rozpoznam dobry olej z orzechów?

Aby zakupić dobry olej z orzechów włoskich, należy sprawdzić, czy producent używa składników bez GMO, tłoczy go na zimno i odpowiednio przechowuje. Idealnym rozwiązaniem jest kupować taki olej od firm, które mają własne fabryki, a nie są tylko pośrednikami w sprzedaży. Warto też sprowadzać oleje takiego typu z krajów gdzie nie stosuje się sztucznych nawozów i chemikaliów np. z Egiptu.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Woda – eliksir życia

Powiadają bez wody nie ma życia, i to, że życie narodziło się w wodzie. Woda to substancja najbardziej rozpowszechniona na naszej planecie.

Posiada wiele cech i właściwości których nie posiadają inne ciecze. Może występować w różnych stanach skupienia. Jest rozpuszczalnikiem wielu substancji. Jest substancją dzięki której mogą zachodzić w organizmach żywych reakcje biochemiczne podczymujące życie. Woda która jest zdatna do picia występuje na lądach w ograniczonej ilości. I dla ludzi specjalnie jest wydobywana z głębszych jej podkładów poddawana procesom oczyszczana i uzdatniana.

Najczęściej taka wodę możemy kupić w plastikowej butelce. Czy jest to dobre? Coraz więcej się na ten temat mówi. I nie zaleca się picia wody z plastikowej butelki szczególnie gdy była wystawiona na działanie promieni słonecznych. Dlaczego? Ponieważ butelka wykonana z tworzywa sztucznego którym jest etylen poddany procesom polimeryzacji pod wpływem promieni słonecznych ulega rozkładowi i małe ilości rozpuszczają się w wodzie która jest w butelce. Czy ma to wpływ na nasze zdrowie? Zastanówmy się ile tej wody pijemy dziennie. Policzmy tak średnio ok. 2,5 litra na dobę. Co daje wciągu roku prawie 1 m3 wody która wypijamy. Jeżeli będziemy pić wodę która jest zanieczyszczona związkami chemicznymi których nasze organizmy nie znają bo powstały w sztuczny i nie naturalny sposób to z pewnością mogą wywołać chorobę  której przyczyny nie będziemy świadomi.

Czy zatem woda z wodociągu będzie dla nas odpowiednia lub taka ze studni? Woda w wodociągach w wielu miastach jest oczyszczana na filtrach mechanicznych i chemicznych gdzie są usuwane zanieczyszczenia stałe oraz nadmiar żelaza manganu i sole wapnia dodatkowo zabijane są mikroorganizmy przez  proces chlorowania. Czy taka woda nie zawiera innych związków chemicznych? Oczywiście że zawiera w śladowych ilościach ale o tym już nie informuje się ludzi. Podczas procesu chlorowania wody mogą powstawać chloroaminy które mogą przyczyniać się po wywołania raka w naszym organizmie. A ile innych jeszcze związków które powstają  lub  występują w wodzie lub mogą występować jest tysiące. Gdy trafią to naszego organizmu mogą zostać wydalone lub w nim pozostać i gdy dawka zostanie przekroczona mogą wywołać zatrucie organizmu  a tym samym przyczynić się do powstania choroby. Jednak pijemy taką wodę uważając ja za czystą. Czy może nie należało by pomyśleć i zabezpieczyć się przed zanieczyszczeniami chemicznymi instalując w domu specjalny filtr. Możemy też zacząć kupować wodę źródlaną która jest szklanej butelce. W ostateczności możemy kupować wodę w plastikowej butelce i przelewać do szklanej butelki. Woda która jest w naczyniu szklanym nabiera cechy wody źródlanej która lepiej i skuteczniej będzie gasić nasze pragnienie. Pijąc wodę musimy też zwrócić uwagę na jej temperaturę. Wiele osób pije zimną wodę prosto z lodówki szczególnie w gorące dni. Polecam przeprowadzić mały eksperyment i zacząć pić ciepła przegotowaną wodę w upalne popołudnie. Najlepiej bez żadnych dodatków. A jak ktoś ma problem z zasypianiem to wypić ciepłą przegotowaną wodę z dodatkiem łyżki miodu przed snem. W medycynie chińskiej na wiele dolegliwości polecają picie ciepłej wody. Wielu przypadkach zalecają picie różnych naparów z roślin zwanych herbatami. Pijąc herbatę zmieniamy smak wody i już bardzo mało osób pije ciepła wodę bez dodatku herbaty a najczęściej pije się też kawę lub słodzone napoje.

Odzwyczajono nas od picia czystej wody która jest naszym eliksirem życia.  Dlatego zwracajmy szczególna uwagę na to co pijemy i z jakiego naczynia lejemy nasza wodę.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Imbir jest doskonały nie tylko w kuchni

Imbir (Zingiber officiale) - roślina liściasta z małymi żółto-purpurowymi kwiatami. Pochodzi z puszczy tropikalnych południowo-wschodniej Azji.

Sadzi się ją dla leczniczych właściwości korzenia, który jest stosowany w formie suszonej i mielonej. Ma on bardzo typowy aromat. Starożytny grecki lekarz Diskorides zalecał imbir dla neutralizacji trucizn. W Europie już od IX wieku był stosowany tak często, jak dziś pieprz i sól. Ze względu na swój mocny aromat, wykorzystywany jest tez w kuchni. W nowoczesnej medycynie, imbir wykorzystuje się m. in. jako substancję wspomagającą leczenie schorzeń reumatycznych i neurologicznych.


Dobry na reumatyzm
Szczególnie w ostatnich latach pojawiło się wiele badań z wykorzystaniem imbiru w leczeniu reumatyzmu. Artropatia reumatyczna jest jednym z najczęściej występujących chronicznych chorób zapalnych. W leczeniu chorób reumatycznych stosuje się wiele różnych leków: kortykosterydy oraz niesterydowe leki przeciwzapalne. Jednak ich stosowanie przynosi ze sobą wiele skutków ubocznych. Nie można ich również stosować w ciąży, mogą też wywołać krwawienia do układu pokarmowego. Podawanie tych leków związane bywa często z reakcjami alergicznymi, co więcej długotrwałe ich stosowanie może prowadzić do systemowego uszkodzenia organizmu.
Osoby regularnie stosujące preparaty z imbirem zauważają ustąpienie bólu, lepszy ruch stawów, zmniejszenie opuchlizn oraz ustąpienie porannych zesztywnień. Ogromną korzyścią jest fakt, że preparat ten jest nietoksyczny i nie ma skutków ubocznych. Jednak w przypadku bardziej wrażliwych pacjentów może wywołać uczucie gorąca i palenie w żołądku. Dlatego zaleca się podawanie preparatu z jedzeniem i zapić dostateczną ilością płynów. Nie jest  polecany tym, którzy mają wrzody żołądka lub cierpią na stany zapalne żołądka. 

A co z migreną?
Do tej pory nie wyjaśniono w dokładny sposób przyczyn, ani nie określono dokładnej definicji migreny. Migrenę można definiować jako napadowy ból głowy, który pojawia się w różnych odstępach czasu i mogą mu towarzyszyć zaburzenia widzenia, problemy z układem pokarmowym i jelitami. Ataki mogą pojawiać się sporadycznie, raz, dwa razy w miesiącu, lub w poważnych przypadkach codziennie przez okres kilku tygodni. Osobom cierpiącym na migreny zaleca się stosowanie imbiru profilaktycznie. Imbir zawarty w preparacie fin Zinericaps, który działa podobnie jak antyastmatyk (ogranicza objawy alergii), ma równocześnie dobroczynny wpływ na układ pokarmowy.

Nieprzyjemna jazda samochodem
Nudności w trakcie jazdy samochodem, autobusem, samolotem czy łodzią nie trapią tylko dzieci, ale dotyczą wielu dorosłych. Problem ten nazywany jest kinetozą i objawia się nudnościami, zawrotami, bólami głowy, osoba taka jest niespokojna, blada i jeśli podróż nie zostanie przerwana, często kończy się wymiotami. Pomoc w postaci ogólnie dostępnych leków oznacza ulgę, ale równocześnie apatię. Osobom takim zamykają się oczy, dlatego przeważnie potem przesypiają całą podróż, a często i cały dzień. W takich przypadkach zalecany jest imbir. Pozytywny wpływ ekstraktu z imbiru był już dawno udowodniony. Obniża on częstotliwość objawów i ich intensywność, a przy tym nie powoduje senności.
Z nudnościami są związane także poranne wymioty ciężarnych. Badania kliniczne udowodniły, że podawanie imbiru obniżyło ilość i intensywność tych objawów. Co więcej bez skutków ubocznych, co w tym okresie jest szczególnie ważne.

Ekstrakt z imbiru:
1. Pomaga w schorzeniach reumatycznych, ma działanie przeciwzapalne.
2. Redukuje szkodliwe prostoglandiny, i w ten sposób łagodzi opuchlizny stawów.
3. Usprawnia ruchomość stawów, pomaga przy porannym sztywnieniu stawów.
4. Korzystnie działa w migrenach i innych bólach głowy.
5. Wspomaga trawienie, pobudza funkcjonowanie żołądka i trzustki.
6. Działa przeciwko infekcjom jelitowym i usprawnia wypróżnianie.
7. Jest zalecany przy nudnościach (również tych spowodowanych ciążą), oraz wzdęciach.
8. Pomaga w chorobach górnych dróg oddechowych, przy kaszlu, bólach gardła.
9.Wspomaga pocenie oraz pomaga obniżyć gorączkę.
10. Stymuluje pracę serca i krwiobieg, przywraca witalność.
11. Pomaga obniżyć cholesterol we krwi, normalizuje ciśnienie krwi.
12. Ma działanie antyutleniające, dzięki temu spowalnia proces starzenia.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Naturalne właściwości aloesu

Ta roślina to z jednej strony czyste zdrowie, a z drugiej strony czysta uroda. Substancje, które się w niej znajdują potrafią regenerować nas od wewnątrz i od zewnątrz. Poznajmy naturalne właściwości fenomenalnego aloesu.

Aloes – boska roślina

Aloes to roślina, którą klasyfikuje się jako sukulent liściowy, czyli gromadząca w sobie wodę za sprawą wykształcenia tkanki wodnej, efektem czego potrafiąca żyć długi czas bez dostępu do niej. W rodzaj aloesów wlicza się aż czterysta gatunków roślin – od lian i bylin przez formy krzewiaste aż do form drzewiastych. Rosną one przeważnie na ziemiach Afryki oaz Azji. Najbardziej popularny gatunek spośród aloesów stanowi aloe vera, co znaczy z języka łacińskiego aloes zwyczajny, który wykorzystuje się w wielu gałęziach przemysłu. Soczyste, nabrzmiałe liście aloesu zawierają cenne dla zdrowia i urody substancje. Należą do nich między innymi aloina, aloeemodyna i barbolina. Coraz więcej soków owocowych i kwiatowych wzbogaca się o liść aloesu.

Aloes na urodę

Aloes zawiera między innymi takie pierwiastki jak magnez, wapń, żelazo, cynk, potas, sód, mangan, a także związków. W celu poprawy urody stosuje się kremy i balsamy z aloesu, najlepiej stosować jednak żel z aloesu zawierający czystą formę tej rośliny lub po prostu z hodowanego w doniczce aloesu ucinać kawałki liści i aplikować z nich sok. Aloes oczyszcza i odżywia cerę, a ponadto zamyka pory. Aloes również głęboko nawilża powodując wygładzenie i rozjaśnienie, sprawdza się więc na zmarszczki i przebarwienia. Roślina ta łagodzi stany zapalne oraz walczy z łupieżem, łuszczycą i egzemą. Wpływa ona też korzystnie na włosy nadając im nawilżenia i blasku. Nic dziwnego, że aloes robi furorę w przemyśle kosmetycznym.

Aloes na zdrowie

Pierwiastki i związki zawarte w aloesie wpływają korzystnie na urodę, ale przede wszystkim na zdrowie. W celu poprawy zdrowia zażywa się produkty zawierające olej lub sok aloesowy, a niektóre trunki, jak wino z aloesem, można przyrządzić z hodowanej w doniczce rośliny. Aloes dba o zdrowe komórki, a niweluje komórki chore, efektem czego sprawdza się przy leczeniu nowotworów. Aloes działa również przeciwzapalnie i przeciwbólowo. Co najważniejsze, aloes wzmacnia odporność. Roślina ta przyczynia się też do obniżania cukru. Właśnie dlatego aloes wykorzystuje się tak powszechnie w przemyśle farmaceutycznym i spożywczym.

Przepis na wzmacniające wino z aloesem

Najpierw należy umyć i włożyć liście aloesu na 7 dni do lodówki. Następnie trzeba drobno posiekać liście aloesu, aby dodać je do wina wytrawnego z dodatkiem miodu i spirytusu, po czym wsadzić do lodówki znów na 7 dni. Wreszcie pozostaje przecedzić napój i go wypić – dla zdrowia i dla urody.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.